کاربرد اعتبارات اسنادی درتجارت وانواع آن

کاربرد اعتبارات اسنادی درتجارت  وانواع آن

اعتبار اسنادی-LETTER OF CREDIT

اعتبارات اسنادی ، نوعی شیوه پرداخت و یکی از خدماتی است که بانک به درخواست خریدار/ متقاضی، به منظور خرید یا سفارش کالا یا خدمات از یک فروشنده/ ذینفع کشور خارجی و یا مناطق آزاد و مناطق ویژه و به نفع وی برقرار می نماید. اعتبارات اسنادی مزبور می تواند به صورت نقد ( دیداری) یا مدت دار ( نسیه) انجام شود.

به منظور روشن شدن حدود، وظایف و مسئولیت های طرفین قرارداد و استفاده از مبانی حقوقی یکنواخت بین مشتری و بانک، آخرین مجموعه شرایط اتاق بازرگانی بین المللی ( اینکوترمز2000) و مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی (UCP600) علاوه بر قوانین و مقررات کشور ایران ملاک عمل خواهد بود.
اعتبارات اسنادی معمولاً‌به صورت غیر قابل برگشت افتتاح می گردند.

سرسید اعتبار اسنادی برای خرید انواع کالا، خدمات و مواد اولیه، بر اساس توافق بین خریدار/ متقاضی و فروشنده/ ذینفع و تابع مقررات بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران می باشد و نمی تواند از 18 ماه تجاوز نماید و در صورت درخواست هر یک از طرفین اعتبار اسنادی و تائید طرف مقابل، تمدید مهلت اعتبار اسنادی، پس از پرداخت هزینه های مربوط، توسط یکی از طرفین بر اساس توافق به عمل آمده بلامانع می باشد.

درصد پیش دریافت به منظور گشایش اعتبار اسنادی از خریدار/ متقاضی، به کل مبلغ پروفرما، میزان اعتبار و وضعیت اعتباری خریدار/ متقاضی با بانک، بستگی داشته و توسط ارکان اعتباری بانک تعیین می شود.
این میزان تابع مقررات بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران می باشد و در حال حاضر حداقل 10% کل مبلغ گشایش اعتبار با توجه به وضعیت اعتباری مشتری تعیین می گردد و تضمین باقیمانده وجه اعتبار، بر اساس مقررات جاری بانک و در قبال یک یا تلفیقی از تضمین های معتبر نظیر وثیقه ملکی، مسدود نمودن سپرده مدت دار بانکی به نفع بانک، اوراق مشارکت با تضمین دولت یا بانکهای دولتی، ضمانت نامه بانکی یا پوشش شرکت های معتبر بیمه (‌به هزینه خریدار/ متقاضی)‌و سایر وثائق ( اوراق بهادار) مورد قبول بانک و حداقل به میزان 120 درصد کل مبلغ گشایش اعتبار اسنادی، پس از کسر مبلغ پیش دریافت، خواهد بود.

پرداخت پیش پرداخت به فروشنده/ ذینفع ( طبق قرارداد و یا شرایط پروفرما) حداکثر به میزان مجاز طبق مقررات علاوه بر مبلغ پیش دریافت در هنگام گشایش اعتبار از خریدار/ متقاضی در مقابل دریافت ضمانت نامه معتبر بانکی میسرمی باشد.
میزان کارمزد ارائه خدمات گشایش اعتبار اسنادی، برای 3 ماه اول 2 در هزار مبلغ گشایش اعتبار و به ازاء هر ماه اضافه مبلغ نیم در هزار مبلغ گشایش اعتبار می باشد.
هزینه های مربوط به پست، تمبر مالیاتی و سوئیفت به عهده خریدار/ متقاضی می باشد.

مراحل مختلف اقدامات اجرایی برای گشایش اعتبار اسنادی

خریدار/ متقاضی با مراجعه به یکی از شعب ارزی بانک، فرم های مورد نیاز جهت گشایش اعتبار اسنادی ، شامل فرم تقاضای گشایش اعتبار ( نمونه 508) و فرم مربوط به پذیرش تفاوت نرخ ارز و فرم تعهدنامه ارائه برگ سبز را دریافت می نماید.
خریدار/ متقاضی ضمن مطالعه مفاد فرم گشایش اعتبار و تکمیل فرم تقاضای گشایش اعتبار و با مهر و امضاء مجاز، به همراه پروفرمای صادر شده توسط فروشنده/ ذینفع و بیمه نامه صادره از شرکت های معتبر بیمه ایرانی و فرم ثبت سفارش تکمیل شده که به تایید وزارت بازرگانی رسیده و مجوز های ورود کالا و کارت بازرگانی معتبر به شعبه ارزی بانک صادرات ایران تحویل می نماید.
مدارک تکمیل و ارائه شده توسط خریدار/ متقاضی، توسط شعبه، با اطلاعات مندرج در پروفرمای صادر شده توسط فروشنده/ ذینفع و سایر مدارک و منابع اطلاعاتی ذیربط نظیر قوانین اعتبارات اسنادی اتاق بازرگانی بین المللی (UCP600 ) و بخشنامه های بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و همچنین مقررات جاری بانک، مطابقت و در صورت هرگونه اشکال و ابهام، رفع اشکال می گردد.

بانک با توجه به مبلغ پرفورما، مدت اعتبار و نوع کالا یا خدمات و سایر موارد مرتبط، میزان پیش دریافت را با توجه به وضعیت مشتری و تائید ارکان اعتباری، تعیین نموده و خریدار/ متقاضی حسب اعلام بانک، مبلغ تعیین شده را به حساب بانک واریز می نماید. بانک با توجه به شرایط اعتبار، نوع کالا یا خدمات،‌میزان پیش دریافت و سایر موارد مرتبط، میزان و نوع تضمین های مربوط به باقیمانده وجه اعتبار را تعیین نموده و خریدار/ متقاضی نسبت به تامین تضمین/تضمین های تعیین شده اقدام می نماید.
اعتبار اسنادی، با توجه به اطلاعات تکمیل شده در فرم تقاضای گشایش اعتبار و پروفرمای فروشنده/ ذینفع و به نفع وی گشایش شده و به وسیله سوئیفت از طریق بانک کارگزار به فروشنده/ ذینفع ابلاغ می گردد.
اعلامیه قبولی فروشنده/ ذینفع مبنی بر پذیرش اعتبار ابلاغ شده به وی و شرایط مندرج در آن، از طریق بانک کارگزار به وسیله سوئیفت به بانک و نهایتاً به خریدار/ متقاضی تحویل می گردد.

افزایش یا کاهش مبلغ اعتبار، تمدید مهلت اعتبار و هر گونه تغییر در شرایط آن و یا ابطال آن قبل از سررسید منوط به ارائه توافق کتبی بین خریدار / متقاضی و فروشنده/ ذینفع می باشد و بانک طبق مقررات جاری و پس از دریافت هزینه های مربوط اقدامات لازم را انجام خواهد داد.

اسناد مورد معامله، که با ارائه آن توسط فروشنده/ ذینفع، بانک کارگزار، مجاز به بررسی جهت پرداخت بخشی یا تمام مبلغ اعتبار، بر اساس شرایط اعتبار به وی می باشد، معمولاً به شرح زیر است.

سیاهه صادره توسط فروشنده/ ذینفع

بارنامه معتبر دال بر حمل کالا به همراه صورت کامل بسته بندی کالا یا صورت وضعیت/وضعیت های انجام خدمات (‌در صورتی که اعتبار اسنادی، خدماتی باشد)

گواهی بازرسی کالا

گواهی بازرسی فنی (‌در صورت درخواست خریدار/ متقاضی)

گواهی نامه مبداء ساخت کالا ( که به تائید اتاق بازرگانی محل فروشنده/ ذینفع رسیده باشد)

بانک کارگزار فروشنده/ ذینفع، پس از دریافت اسناد مورد معامله طبق شرایط اعتبار و کنترل و تائید آنها مجاز به پرداخت مبالغ مربوط به سیاهه، به فروشنده/ ذینفع مطابق با شرایط اعتبار می باشد بانک کارگزار فروشنده/ ذینفع پس از پرداخت مبالغ سیاهه، اسناد معامله شده را به ضمیمه فرم شرح اسناد، از طریق پست سریع به این بانک ارسال می نماید.
هم زمان با پرداخت مبلغ سیاهه توسط بانک کارگزار به فروشنده/ ذینفع و اعلام آن به بانک، بانک از خریدار/ متقاضی می خواهد که باقیمانده وجه اعتبار ( وجه سیاهه) را بلافاصله به حساب بانک واریز نماید.
در صورت تاخیر خریدار/متقاضی در تامین باقیمانده وجه اعتبار (وجه سیاهه)، اخذ سود و کارمزد از خریدار/ متقاضی، از تاریخ پرداخت وجه به بانک کارگزار فروشنده/ ذینفع ( توسط بانک) تا هنگام تسویه حساب و تحویل اسناد مربوط به خریدار/ متقاضی محاسبه و دریافت خواهد گردید.

در صورتی که اعتبار اسنادی دیداری باشد. ظهر نویسی و تحویل اسناد حمل کالا جهت ترخیص کالا از گمرک به خریدار/ متقاضی، منوط به تسویه حساب کامل خریدار/ متقاضی با بانک می باشد.

خریدار/ متقاضی موظف است، حداکثر ظرف مدت 10روز پس از اعلام بانک مبنی بر وصول اسناد معامله شده، نسبت به پرداخت باقیمانده وجه اعتبار اسنادی دیداری به بانک اقدام نماید، در غیر این صورت بانک مطابق با مقررات جاری اقدامات لازم را به عمل خواهد آورد.

درصورتی که اعتبار اسنادی مدت دار باشد ظهرنویسی و تسلیم اسناد حمل کالا جهت ترخیص کالا از گمرک به خریدار متقاضی منوط به پرداخت کارمزد تعهد به بانک می باشدومتقاضی پس از دریافت اسناد حمل از بانک نسبت به ترخیص کالا از گمرک اقدام نموده ودر سررسید مقرر (یک سال بعد) نسبت به تسویه حساب با بانک اقدام می نماید.

خریدار/ متقاضی موظف است حسب مقررات جاری، ظرف مدت حداکثر تا شش ماه، از تاریخ اعلام بانک کالای خریداری شده را از گمرک ترخیص و پروانه سبز گمرکی مبنی بر خروج کالا از گمرک را به بانک ارائه و تضمین های ارائه شده خود را از بانک مسترد نماید.

اعتبارات اسنادی-LETTER OF CREDIT

هر اعتباری که گشایش می شود با توجه به نوع تعهد پرداخت مبلغ اعتبار یکی از چهار روش زیر است:

در صورت نقدی بودن sight payment بانک پس از وصول اسناد و عدم مغایرت اسناد ملزم به پرداخت مبلغ اعتبار است.

در صورت موخر بودن  Deferred paymentاعتبار: ذینفع پس از ارائه اسناد بدون مغایرت به بانک در زمانی معین در آینده مبلغ اعتبار را دریافت خواهد کرد. مثلا اگر موخر ۹۰ روزه باشد ذینفع ۹۰ روز بعد از ارائه اسناد مبلغ را دریافت می کند در این روش برات رد و بدل نمی شود. بنابر این روش بسیار خوبی برای خریدار است.

در صورت پرداخت بر اساس قبولی  Acceptance paymentاسناد مانند روش فوق عمل می شود منتهی با ارائه برات. در این صورت در حین ارائه و ظهر نویسی اسناد به بانک برات صادر شده قبولی نویسی می گردد تا در سررسید برات مبلغ اعتبار به ذینفع پرداخت گردد. حالا ذینفع علاوه بر داشتن مدرکی دال بر صدور کالا می تواند قبل از سررسید برات خود را به پول تبدیل کند.

در صورت قابل معامله بودن  Negotiation paymentروش پرداخت: ذینفع ضمن ارائه اسناد به بانک پرداخت کننده برات نیز ارائه میدهد و مبلغ اعتبار را دریافت می کند ولی بعد از قبولی نویسی اسناد توسط بانک گشاینده اعتبار.

اعتبار اسنادی Documentary Credit

تعریف اعتبار اسنادی:

اعتبار اسنادی تعهد بانکی به خریدار و فروشنده است خریدار کالای خود را با همان کیفیت و تعداد درخواستی دریافت کند و فروشنده در قبال تحویل کالای خود به شرکت حمل مبلغ درخواستی را دریافت کند. (البته دریافت مبلغ در قبال ارائه بارنامه به بانک الزامی نیست).

اینکوترمز-مفید و مختصر INCOTERMS in brief

EXW : تحویل در محل کار (... محل نامبرده شده یا آدرس فروشنده)

تحویل در محل کار بدین معنی  است که تحویل کالا توسط فروشنده زمانی انجام می پذیرد که کالا را در محل خود یا جای تعیین شده دیگری (محل کار، کارخانه، انبار و غیره) بدون انجام ترخیص کالا جهت صادرات و بدون بارگیری روی وسیله حمل مربوطه، در اختیار خریدار قرار می دهد.
بنابراین، این اصطلاح دارای حداقل تعهدات برای فروشنده می باشد و خریدار باید تمام هزینه ها و مخاطرات بردن کالا از محل فروشنده را تقبل نماید.
در هر صورت اگر طرفین قرارداد بخواهند که فروشنده مسئول بارگیری کالا جهت حمل و حرکت باشد و مسئولیت ها و همه هزینه های بارگیری را تقبل نماید، این موضوع می باید از طریق اضافه نمودن عبارت واضحی با همین مفهوم در قرارداد فروش، مشخص گردد. این اصطلاح نباید هنگامی که خریدار قادر به انجام مستقیم یا غیرمستقیم تشریفات گمرکی نمی باشد، به کار برده شود. در چنین مواردی باید، اصطلاح  FCA به کار برده شود، مشروط به اینکه فروشنده توافق نماید که بارگیری را با مسئولیت و هزینه خود انجام خواهد داد.

FCA : تحویل به حمل کننده (... در محل نام برده شده)

تحویل به حمل کننده به این معنی است که فروشنده کالا را ترخیص شده جهت صادرات، در محل نامبرده شده به حمل کننده ای که توسط خریدار تعیین شده تحویل می نماید. باید توجه شود که محل انتخاب شده جهت تحویل در مسئولیت های بارگیری و تخلیه کالا (در آن محل) تاثیر دارد. اگر تحویل در محل (ساختمان) فروشنده  انجام شود، فروشنده مسئول بارگیری است.
اگر تحویل در محل دیگری انجام شود، فروشنده مسئول تخلیه نمی باشد. این اصطلاح را می توان بدون توجه به نوع یا شیوه حمل، از جمله حمل مرکب، به کار برد.
حمل کننده عبارت است از هر شخصی که در قرارداد حمل انجام حمل یا تدارک انجام حمل از طریق راه آهن، جاده، هوا، دریا، آبراه داخلی یا ترکیبی از این طرق را به عهده می گیرد.
اگر خریدار شخص دیگری را غیر از حمل کننده جهت دریافت کالا تعیین نماید، زمانی که کالا به آن فرد تحویل شود، مسئولیت فروشنده در قبال تحویل کالا انجام شده تلقی می گردد.

FAS : تحویل در کنار کشتی (... بندر بارگیری نامبرده شده)

تحویل درکنار کشتی به این معنی است که تحویل کالا توسط فروشنده، زمانی انجام می شود   که کالا در کنار کشتی در بندر بارگیری نامبرده قرار می گیرد. یعنی خریدار مجبور است که همه هزینه ها و مسئولیت های مفقود شدن یا خسارت دیدن کالا را از آن لحظه متقبل شود.
اصطلاح  تحویل در کنار کشتی فروشنده را ملزم به ترخیص کالا جهت صادرات می نماید.
این بر خلاف نسخه های قبلی اینکوترمز می باشد که در آنها خریدار را ملزم به تدارک ترخیص جهت صادرات می نمود.
با وجود این، اگر طرفین بخواهند که خریدار کالا را جهت صادرات ترخیص نماید، این موضوع باید با اضافه نمودن عبارات واضحی با همین مفهوم  در قرارداد فروش، مشخص گردد.
این اصطلاح را می توان فقط برای حمل دریایی یا حمل از طریق آبراه داخلی به کار برد.

FOB : تحویل روی کشتی (... بندر بارگیری یا حمل نامبرده شده)

تحویل روی کشتی به این معنی است که تحویل کالا توسط فروشنده زمانی انجام می پذیرد که کالا از لبه(نرده)  کشتی در بندر بارگیری نامبرده بگذرد. یعنی خریدار مجبور است که همه هزینه ها و مسئولیت های مفقود شدن یا خسارت دیدن کالا را از آن نقطه متقبل شود. اصطلاح FOB فروشنده را ملزم به ترخیص کالا جهت صادرات می نماید. این اصطلاح را می توان فقط برای حمل دریایی یا حمل از طریق آبراه داخلی به کار برد. اگر طرفین قرارداد قصد ندارند که تحویل کالا از روی لبه (نرده) کشتی صورت پذیرد، باید اصطلاح FCA به کار برده شود.

CFR : هزینه و کرایه حمل (... بندر مقصد نامبرده شده )

هزینه و کرایه حمل به این معنی است که تحویل کالا توسط فروشنده زمانی انجام می شود که کالا از لبه(نرده) کشتی در بندر حمل(بارگیری) بگذرد. فروشنده باید هزینه ها و کرایه حمل لازم جهت آوردن کالا به بندر مقصد نامبرده را بپردازد، اما مسئولیت مفقود شدن یا خسارت دیدن کالا، همچنین هر هزینه اضافی به علت وقایع حادث پس از زمان تحویل(موقع برگشت کالا از لبه کشتی)، از فروشنده به خریدار انتقال می یابد.
اصطلاح CFR فروشنده را ملزم به ترخیص کالا جهت صادرات می نماید.
این اصطلاح را می توان فقط برای حمل دریایی یا حمل از طریق آبراه داخلی به کار برد. اگر طرفین قرارداد قصد ندارند که تحویل کالا از روی لبه (نرده) کشتی صورت پذیرد، باید اصطلاح CPT به کار برده شود.

CIF : هزینه، بیمه و کرایه حمل (... بندر مقصد نامبرده شده)

هزینه، بیمه و کرایه حمل با این معنی است که تحویل کالا توسط فروشنده زمانی انجام می شود که کالا از لبه(نرده) کشتی در بندر حمل (بارگیری) بگذرد.
فروشنده باید هزینه ها و کرایه حمل لازم جهت آوردن کالا به بندر مقصد نامبرده را بپردازد، اما مسئولیت مفقود شدن یا خسارت دیدن کالا، همچنین هر هزینه اضافی به علت وقایع حادث پس از زمان تحویل (موقع گذشتن کالا از لبه کشتی) از فروشنده به خریدار انتقال می یابد.
به هر حال، در اصطلاح CIF فروشنده همچنین می باید بیمه نامه دریایی تهیه و خریدار را در مقابل خطرات مفقود شدن یا صدمه دیدن کالا در حین حمل بیمه نماید.
در نتیجه فروشنده قرارداد بیمه را منعقد و حق بیمه را می پردازد. خریدار باید توجه داشته باشد که در اصطلاح CIF فروشنده فقط ملزم به تهیه حداقل پوشش بیمه می باشد. اگر خریدار بخواهد که از حمایت پوشش بیمه بیشتری برخوردار باشد، یا باید صراحتا با فروشنده تا حد لازم (پوشش بیمه) به توافق برسد یا خود مبادرت به فراهم آوردن بیمه اضافی نماید.
اصطلاح CIF فروشنده را ملزم به ترخیص کالا جهت صادرات می نماید .
این اصطلاح را می توان فقط برای حمل دریایی یا حمل از طریق آبراه داخلی به کار برد. اگر طرفین قرارداد قصد ندارند که تحویل کالا از روی لبه(نرده) کشتی صورت پذیرد، باید اصطلاح CIP به کار برده شود.

CPT : کرایه حمل پرداخت شده تا (... محل مقصد نامبرده شده)

کرایه حمل پرداخت شده تا... به این معنی است که فروشنده کالا را به حمل کننده ای که خود او را تعیین نموده، تحویل می نماید، ولی فروشنده می باید علاوه بر این هزینه حمل لازم جهت آوردن کالا به مقصد نامبرده را بپردازد.یعنی اینکه خریدار همه مسئولیت ها و هر هزینه دیگری که پس از تحویل کالا(به شرح فوق) حادث شود را تقبل می نماید.
حمل کننده عبارت است از هر شخصی که در قرارداد حمل، انجام حمل یا تدارک انجام حمل از طریق راه آهن، جاده، هوا، دریا، آبراه داخلی یا ترکیبی از این طرق را به عهده می گیرد.
اگر بعدا حمل کنندگانی جهت حمل(کالا) به مقصد مورد توافق به کار گرفته شوند، مسئولیت فروشنده زمانی که کالا به اولین حمل کننده تحویل داده شد، (به خریدار) انتقال می یابد.
اصطلاح CPT فروشنده را ملزم به ترخیص کالا جهت صادرات می نماید.
این اصطلاح را می توان بدون توجه به نوع یا شیوه حمل، از جمله حمل مرکب، به کار برد.

CIP : کرایه حمل و بیمه پرداخت شده تا (... محل مقصد نامبرده شده)

کرایه حمل و بیمه پرداخت شده تا... به این معنی است که فروشنده کالا را به حمل کننده ای که خود او تعیین نموده، تحویل می نماید، ولی فروشنده می باید علاوه بر این، هزینه حمل لازم جهت آوردن کالا به مقصد نامبرده را بپردازد. یعنی اینکه خریدار همه مسئولیت ها و هر هزینه دیگری که پس از تحویل کالا(به شرح فوق) حادث شود را تقبل می نماید. با وجود این در اصطلاح CIP فروشنده همچنین می باید بیمه نامه ای تهیه و خریدار را در مقابل  خطرات مفقود شدن یا صدمه دیدن کالا در حین حمل بیمه نماید.
در نتیجه فروشنده قرارداد بیمه را منعقد و حق بیمه را می پردازد.
خریدار باید توجه داشته باشد که در اصطلاح CIP فروشنده فقط ملزم به تهیه حداقل پوشش بیمه می باشد. اگر خریدار بخواهد که از حمایت پوشش بیمه بیشتری برخودار باشد، یا می باید صراحتا با فروشنده تا حد لازم (پوشش بیمه) به توافق برسد یا خود مبادرت به فراهم نمودن بیمه اضافی نماید.
حمل کننده عبارت است از هر شخصی که در قرارداد حمل یا انجام حمل یا تدارک انجام حمل از طریق راه آهن، جاده، هوا، دریا، آبراه داخلی یا ترکیبی از این طرق را به عهده می گیرد.
اگر متعاقبا حمل کنندگانی جهت حمل(کالا) به مقصد مورد توافق به کار گرفته شوند، مسئولیت فروشنده زمانی که کالا به اولین حمل کننده تحویل داده شد، (به خریدار) انتقال می یابد.
اصطلاح CIP فروشنده را ملزم به ترخیص کالا جهت صادرات می نماید.
این اصطلاح را می توان بدون توجه به نوع یا شیوه حمل، از جمله حمل مرکب، به کار برد.

DAF : تحویل در مرز (... محل نامبرده شده)

تحویل در مرز به این معنی است که تحویل کالا توسط فروشنده زمانی انجام می پذیرد که کالا روی وسیله حمل آورنده کالا، تخلیه نشده،  جهت صادرات ترخیص شده در مرز، ولی قبل از مرز گمرک کشور مجاور، در اختیار خریدار قرار گیرد. اصطلاح مرز می تواند برای هر مرزی از جمله مرز کشور صادر کننده به کار برده شود. بنابراین این موضوع از اهمیت خیلی زیادی برخوردار است که مرز موردنظر همیشه با ذکر نقطه و محل دقیقا در اصطلاح مشخص گردد.
با وجود این اگر طرفین قرارداد بخواهند که فروشنده مسئول تخلیه کالا از وسیله حمل آورنده آن باشد و مسئولیت ها و هزینه های تخلیه را تقبل نماید، این مطلب باید از طریق اضافه نمودن کلمات واضح و دارای همین مفهوم، در قرارداد فروش تصریح گردد.
این اصطلاح را می توان بدون توجه به نوع وسیله حمل موقعی که قرار است کالا در مرز زمینی تحویل گردد، به کار برد. زمانی که قرار است تحویل در بندر مقصد، روی کشتی یا در اسکله(بارانداز) صورت پذیرد، باید اصطلاح DES یا DEQ به کار برده شود.

DES : تحویل در کشتی (... بندر مقصد نامبرده شده)

تحویل در کشتی به این معنی است که فروشنده تحویل کالا را وقتی انجام می دهد که کالا روی کشتی بدون انجام ترخیص جهت واردات در بندر مقصد نامبرده در اختیار خریدار قرار گیرد. فروشنده می باید همه هزینه ها و مسئولیت های مربوط به آوردن کالا به بندر مقصد نامبرده را تا قیل از تخلیه متقبل شود. اگر طرفین قرارداد بخواهند که فروشنده هزینه ها و مسئولیت های تخلیه کالا را به عهده بگیرد، آن ن وقت باید اصطلاح DEQ به کار برده شود.
این اصطلاح فقط موقعی به کار برده می شود که قرار است (کالا) از طریق دریا یا آبراه داخلی یا حمل مرکب، روی کشتی، روی کشتی در بندر مقصد تحویل گردد.

DEQ : تحویل در اسکله (... در بندر مقصد نامبرده شده)

تحویل در اسکله به این معنی است که فروشنده تحویل کالا را وقتی انجام می دهد که کالا بدون انجام ترخیص جهت واردات روی اسکله (بارانداز) در بندر مقصد نامبرده در اختیار خریدار قرار گیرد. فروشنده می باید  همه هزینه ها ومسئولیت های مربوط به آوردن  کالا به بندر مقصد  نامبرده و تخلیه کالا روی اسکله (بارانداز) را تقبل نماید. اصطلاح DEQ خریدار را ملزم می نماید که کالا را جهت واردات ترخیص نموده و همه مبالغ مربوط به تشریفات(گمرکی)، عوارض، مالیات ها و سایر هزینه های واردات کالا را بپردازد.
این برخلاف نسخه های قبلی اینکوترمز می باشد که در آنها فروشنده راملزم به تدارک ترخیص جهت واردات می نمود.
اگر طرفین قرارداد بخواهند که همه هزینه ها یا مقداری از هزینه های قابل پرداخت در زمان ورود کالا را در تعهدات فروشنده منظور نمایند، این مطلب باید با اضافه نمودن کلمات صریح دارای همین مفهوم در قرارداد فروش به طور واضح ذکر گردد.
این اصطلاح فقط موقعی می تواند به کار برده شود که قرار است کالا از طریق دریا یا آبراه داخلی یا حمل مرکب و از کشتی در اسکله(بارانداز) بندر مقصد تخلیه گردد. با وجود این اگر طرفین قرارداد بخواهند که مسئولیت ها و هزینه های جابجایی کالا از اسکله به محل دیگر (انبار، پایانه، ایستگاه حمل و غیره) در بندر یا خارج از بندر را در تعهدات فروشنده بگنجانند، باید اصطلاح DDU یا DDP به کار

برده شود.

DDU :تحویل حقوق و عوارض گمرکی پرداخت نشده(... محل مقصدنامبرده شده)

تحویل عوارض گمرکی پرداخت نشده به این معنی است که فروشنده کالا را برای واردات ترخیص نشده و از وسیله نقلیه آورنده کالا تخلیه نشده در محل مقصد نامبرده به خریدار تحویل می دهد. فروشنده می باید هزینه ها و مسئولیت های مربوط به آوردن کالا تا آنجا، به غیراز هزینه های  هرگونه حقوق و عوارض قابل اعمال(که این اصطلاح مشمول مسئولیت آن می شود و مخاطرات مربوط  به انجام تشریفات گمرکی و پرداخت تشریفات گمرکی، عوارض گمرکی، مالیت ها و هزینه های دیگر) جهت واردات(کالا) به کشور مقصد را تقبل کند. این حقوق و عوارض و همچنین هزینه ها و مخاطرات ناشی از قصور خریدار در ترخیص به موقع کالا جهت واردات باید توسط خریدار تقبل شود.
با وجود این، اگر طرفین قرارداد بخواهند که فروشنده تشریفات گمرکی را انجام دهد و هزینه ها و مسئولیت های ناشی از آن و همچنین بعضی از هزینه های قابل پرداخت مربوط به واردات کالا را تقبل نماید، این مطلب می باید با اضافه نمودن کلمات صریح دارای همین مفهوم در قرارداد فروش به طور واضح ذکر گردد.
این اصطلاح را می توان بدون توجه به نوع حمل به کار برد اما زمانی که قرار است تحویل در بندر مقصد روی کشتی یا دراسکله(بارانداز)  انجام پذیرد، باید اصطلاح DES یا DEQ به کار برده شود.

DDP :تحویل حقوق و عوارض گمرکی پرداخت شده (... محل مقصدنامبرده شده)

تحویل عوارض پرداخت شده به این معنی است که فروشنده کالا را برای واردات ترخیص شده و از وسیله نقلیه آورنده کالا تخلیه نشده در محل مقصد به خریدار تحویل می دهد. فروشنده می باید هزینه ها و مسئولیت های مربوط به آوردن کالا تا آنجا، از جمله هزینه های هرگونه حقوق و عوارض قابل اعمال (که این اصطلاح مشمول مسئولیت آن می شد و مخاطرات مربوط به تشریفات گمرکی و پرداخت تشریفات گمرکی، عوارض گمرکی، مالیت ها و هزینه های دیگر) جهت واردات(کالا) به کشور مقصد را تقبل نماید.
در حالی که اصطلاح EXW دلات بر حداقل تعهدات برای فروشنده دارد، اصطلاح DDP دلالت بر حداکثر تعهدات برای فروشنده دارد.
اگر فروشنده به صورت مستقیم یا غیر مستقیم قادر به گرفتن مجوز واردات نمی باشد، این اصطلاح نباید به کار برده  شود . با وجود این اگر طرفین قرارداد بخواهند بعضی از هزینه های قابل پرداخت جهت واردات کالا (ماننده مالیات ارزش افزوده یا VAT) را از تعهدات فروشنده مستثنی کنند، این مطلب باید با اضافه نمودن کلمات صریح دارای همین مفهوم در قرارداد فروش به طور واضح ذکر گردد. اگر طرفین قرارداد بخواهند که خریدار همه هزینه ها و مسئولیت های واردات را تقبل نماید، باید اصطلاح DDU به کار برده شود.
این اصطلاح را می توان بدون توجه به نوع حمل به کار برد اما زمانی که قرار است تحویل در بندر مقصد روی کشتی یا در اسکله(بارانداز) انجام پذیرد، باید اصطلاح DES یا DEQ به کار برده شود.

اینکوترمز-INTERNATIONAL COMMERCIAL TERMS

اینکو ترمز یک کلمه مرکب است که از ترکیب سه کلمه انگلیسی (International Commercial Terms) به معنی اصطلاحات بین المللی بازرگانی تشکیل شده است و به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد.این اصطلاحات برای تفکیک هزینه ها و مسئولیتها بین فروشنده و خریدار استفاده می شود.

اینکو ترمز به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار پاسخ می دهد.مسائلی شامل حمل کالاها ، ترخیص کالاها ، واردات و صادرات کالاها ، اینکه چه کسی مسئول پرداخت می باشد و اینکه ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی می باشد. اصطلاحات مختلف اینکوترمز(Incoterms) معمولأ با ذکر مکانهای جغرافیایی مورد استفاده قرار می گیرد نه عناوین مرتبط با جابجایی. اینکو ترمز توسط اطاق بازرگانی بین المللی Internationa Chamber Of Commerce تهیه و تدوین شده است. اینکوترمز به چهار گروه زیر با اصطلاحات وابسته به هر گروه تقسیم شده است.

گروه E - تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ:

EXW :

مخفف اصطلاح Ex Works

تعریف : تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ ( محل کار).

گروه F – تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدأ :

FCA :مخفف اصطلاح Free Carrier

تعریف : تحویل کالا به حمل کننده در مبدأ ( تحویل کالا داخل کامیون ، ریل و هواپیما) . با توجه به اینکه محل تحویل کشور خریدار باشد ، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک می باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه با خریدار (نه الزاما).

FAS :مخفف اصطلاح Free Alongside Ship

تعریف : تحویل کالا در کنار کشتی در مبدأ. محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

FOB :مخفف اصطلاح Free On Board

تعریف : تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدأ. فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

گروه C - تحویل کالا در مبدأ به خریداربا پرداخت کرایه حمل :

CFR :مخفف اصطلاح Cost and Freight

تعریف : ارزش و کرایه حمل تا مقصد . C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی .کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند (بارگیری می‌شود) مسئولیت فروشنده خاتمه میابد .هزینه بیمه با خریدار است .هزینه حمل با فروشنده است .عقد قرارداد بیمه با خریدار است .و عقد قرارداد حمل با فروشنده .

CIF :مخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight

تعریف : ارزش ، بیمه و کرایه حمل تا مقصد. مخصوص حمل دریایی می باشد. کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده است. عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده است.

CPT :مخفف اصطلاح Carriage Paid To

تعریف : تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد. حمل مرکب ولی بیشتر برای طرق زمینی یا هوایی استفاده می شود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل کننده می‌دهد خاتمه میابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد. هزینه بیمه خریدار. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

CIP :مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to

تعریف : تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد. روش حمل مرکب می باشد. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می رساند خاتمه میابد. هزینه بیمه و حمل با فروشنده است. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

گروه D - تحویل کالا در مقصد :

DAF :مخفف اصطلاحDelivered At Frontier                تحویل در مرز

DES :مخفف اصطلاح Delivered Ex Ship       تحویل در عرشه کشتی ( در مقصد ).

DEQ :مخفف اصطلاح Delivered Ex Quay       تحویل در اسکله ( در مقصد ).

DDU :مخفف اصطلاح Delivered Duty Unpaid   تحویل در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی.

DDP :مخفف اصطلاح Delivered Duty Paid  تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی.

صدور پروفرما

در مواقعی که فروش کالا به طرف مقابل از طریق گشایش اعتبارات اسنادی انجام شود این مرحله ضروری است و هر پروفرما حاوی مشخصات ذیل است:

نام فروشنده، نشانی، تلفن، فاکس و تلفکس شماره و تاریخ صدور پروفرما نام خریدار ونشانی نام و مشخصات فنی کالا مقدار (Quantity) ارزش واحد کالا - ارزش کل کالا (Unit Price - Toral Price) شرایط پرداخت (Payment Condition) مبداء حمل (Place of Loading) شرایط حمل و تحویل مدت اعتبار قیمت پروفرما (Validity) سایر شرایط کشور تولید کننده (Orgin Commodity)

تهیه و تدارک و بسته بندی در این مرحله صادر کننده موظف است کالا را تهیه و طی زمان بندی توافق شده و با توجه به شرایط حاصله آماده نماید. صادر کننده باید کالا را مطابق شرایط و ویژگیهای خواسته شده توسط خریدار که مورد توافق قرار گرفته تهیه و برای آن بسته بندی مناسب مهیا نماید. بسته بندی باید متناسب بانوع کالا، نوع حمل و شرایط عرضه بازار مصرف باشد تا ضمن جلوگیری از ایجادخسارت و ضایعات هنگام حمل و نقل، جاذبه لازم را در خریدار به وجود آورد.

دریافت گواهی بازرسی کالا معمولا مورددرخواست خریدار کالا می باشد یعنی کالا بایستی بصورتی که خریدار می خواهد ارسال شود که در این صورت موسسه ای به توافق طرفین این بازرسی را انجام خواهد داد، در مواقعی که کالا بصورت امانی ارسال می گردد خریدار در محل، کالا را رویت و سپس معامله انجام می شود.

صدور فاکتور و اخذ گواهی مبداء در این مرحله صادر کننده باید فاکتور فروش کالای خود رامطابق شرایط پروفرما، صادر و به تائید اتاق بازرگانی و صنایع و معادن برساند.

عقد قرارداد حمل و بیمه در یک قرار داد فروش بین المللی کالا، وارد کننده و صادر کننده هر دو طرف خواستار عقد قراردادی هستند که رضایت طرفین را در برداشته و قرارداد منعقده به بهترین نحو اجرا شود ارسال کالا از یک کشور به کشور دیگر به عنوان بخشی از معامله تجاری می تواند با خطرهایی همراه شود اگر کالا خسارت دیده و یا از بین رود یا تحویل و پرداخت قیمت بنا به دلایلی انجام نشود، رابطه بین طرفین قرارداد با مشکل روبرو شده و نهایت راهی جر اقامه دعوی وجود نخواهد داشت جهت رفع مشکل فوق و راهنمایی صادر کنندگان اتاق بازرگانی بین المللی مجموعه ای استاندارد در مورد تعهدات فروشنده و خریدار به منظور تنظیم قراردادهای فروش بین الملی کالا و تعیین مسئولیتهای هر یک از طرفین، اینکوترمز (اصطلاحات بازرگانی بین المللی) را تدوین نموده است به دلیل اهمیت شناخت اینکوترمز برای صادرکنندگان (همچنین وارد کنندگان) خلاصه ای از این اصطلاحات به شرح ذیل ارائه میگردد:

تحویل کالا در محل کار Ex Works) EXW) در این روش تحویل کالا، فروشنده تحویل کالا را هنگامی به انجام می رساند که آن رادر محل کار خود (یعنی کارگاه، کارخانه، انبار وغیره) به صورتی که برای صدور ترخیص نشده ودروسیله نقلیه دریافت کننده کالا بارگیری نشده است، دراختیار خریدار قرار می دهد.

بنابراین اصطلاح مزبور مبین حداقل تعهد برای فروشنده است و خریدار باید تمام هزینه های حمل کالا وخطرهای متوجه آن را درجریان تحویل گرفتن کالا از محل کار فروشنده، تقبل نماید.

تحویل کالا در کنار کشتی Free Along Side Ship) FAS): فروشنده تحویل کالا را هنگامی به انجام می رساند که کالا در بندر بارگیری تعیین شده، در کنار کشتی قرار گیرد و خریدار ازاین لحظه به بعد باید کلیه مخارج کالا و خطرهای ازمیان رفتن یا آسیب دیدن آن را به عهده گیرد.

تحویل کالا در محل مقرر به حمل کننده Free Carrier) FCA): این اصطلاح بدین معنا است که فروشنده تحویل کالا راهنگامی به انحام می رساند که آن را پس از ترخیص برای صدور، در محل مقرر دراختیار حمل کننده تعیین شده از طرف خریدار، قرار دهد. باید متذکر شد که محل انتخاب شده برای تحویل، بر تعهد بارگیری وتخلیه کالا در این محل تاثیر دارد. اگر تحویل در محل کار فروشنده انجام پذیرد، فروشنده مسئولیت بارگیری را به عهده دارد و چنانچه بارگیری در محل دیگری صورت گیرد فروشنده مسئول تخلیه نیست.

تحویل کالا روی عرشه کشتی Free On Board) FOB): تحویل کالا زمانی صورت می پذیرد که کالا دربندر بارگیری تعیین شده، از لبه کشتی عبور کند به عبارتی خریدار از این لحظه به بعد کلیه مخارج کالا وخطرهای از میان رفتن یا آسیب دیدن آن راتقبل کند.

اصطلاح FOB مستلزم آن است که فروشنده کالا راجهت صدورترخیص کند. این اصطلاح فقط برای حمل و نقل از طریق دریا یا آبراهه های داخلی کاربرد دارد. اگر طرفین قصد تحویل کالا یاعبور آن از لبه کشتی راندارند، باید از اصطلاح « تحویل کالا در محل مقرر به حمل کننده » (FCA) استفاده نمایند.

تحویل کالا درمرز Delivered At Frontier) DAF): این اصطلاح بدین معناست که فروشنده تحویل کالا را هنگامی به انجام می رساند که آن را پس از ترخیص برای صدور، ونه برای ورود، روی وسیله نقلیه آورنده کالا به صورت تخلیه نشده، درنقطه و محل تعیین شده درمرز- اما قبل از مرزگمرکی کشور مجاور- در اختیار قرار دهد. واژه مرز می تواند برای هر مرزی، از جمله مرز کشور صادر کننده به کار رود. بنابراین تعیین مرز موردنظر باذکر نام نقطه و محل دراصطلاح فوق حائز اهمیت می باشد.

تحویل کالا روی عرشه کشتی در بندرمقصد Delivered ExShip) DES): فروشنده زمانی تحویل کالا را به انجام می رساند که آن را در بندر مقصدتعیین شده،روی عرشه کشتی قبل ار ترخیص برای ورود دراختیار خریدار قرار دهد. فروشنده بایدکلیه هزینه ها و خطرهای حمل کالا را تا بندر مقصد تعیین شده و قبل از تخلیه تقبل کند.

تحویل کالا روی اسکله در بندرمقصد Delivered Ex Quay) DEQ): تحویل کالا هنگامی به انجام می رسد که فروشنده آن رادر بندر مقصدتعیین شده روی اسکله (بارانداز) قبل ازترخیص برای ورود دراختیار خریدار قرار دهد. فروشنده باید مسئولیت هزینه ها و خطرهای حمل کالا به بندر مقصدمقرر راتقبل وکالا را روی اسکله (بار انداز) تخلیه کند. اصطلاح DEQایجاب می کند که خریدار کالا را جهت ورود ترخیص ومخارج کلیه تشریفات و همینطور حقوق و عوارض، مالیاتها و سایر هزینه های متعلق به ورود را پرداخت کند.

تحویل کالا در محل مقرر درمقصد با ترخیص و با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی Delivered Duty Paid (DDP): این اصطلاح بدین معناست که فروشنده کالا را پس از ترخیص برای ورود و به صورتیکه از وسیله نقلیه آورنده کالا تخلیه نشده است، در محل مقرر در مقصد، به خریدار تحویل می دهد. فروشنده باید مسئولیت کلیه خطرهای متوجه کالا وهزینه های آن تا این محل، از جمله هرگونه حقوق و عوارض (این واژه شامل مسئولیت و قبول خطرهای انجام تشریفات گمرکی و پرداخت هزینه های این تشریفات، حقوق و عوارض گمرکی، مالیاتها و دیگر مخارج می شود) متعلق به ورود کالا به کشور مقصد را، در صورت اقتضاء تقبل کند.

تحویل کالا در محل مقرر در مقصد بدون ترخیص و بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی Delivered DutyUnpaid) DDU): دراین روش تحویل کالا، فروشنده کالا را قبل از ترخیص برای ورود و به صورتی که از وسیله نقلیه آورنده کالا تخلیه نشده است، در محل مقرر در مقصدبه خریدار تحویل می دهد. فروشنده باید مسئولیت خطرهای متوجه کالا وهزینه های آن تااین محل، غیر از حقوق و عوارض (این واژه شامل مسئولیت وقبول خطرهای انجام تشریفات گمــــرکی و پرداخت هزینه های این تشریفات، حقوق و عوارض گمرکی، مالیاتها و دیگر مخارج می شود) متعلق به ورود کالا به کشور مقصد را در صورت اقتضاء، تقبل کند. این حقوق و عوارض وهمچنین هر گونه هزینه و خطرهای ناشی از قصور خریدار در ترخیص به موقع کالا جهت ورود به عهده وی خواهد بود.

پرداخت کرایه حمل کالا تامقصد Carriage Paid to) CPT): بدین معناست که فروشنده کالا را به حمل کننده ای که خود تعیین کرده است تحویل می دهد بعلاوه باید هزینه لازم جهت حمل کالا تا مقصد مقرر را بپردازد. بعبارتی خریدار مسئولیت کلیه خطرهای متوجه کالا و هرگونه هزینه های دیگر آن پس از تحویل راتقبل می کند. CPT ایجاب می کند که فروشنده کالا را جهت صدور ترخیص نماید.

پرداخت کرایه حمل و بیمه کالا تامقصد Carriage And Insurance Paid to) CIP): در این نوع قرارداد حمل، فروشنده کالا را به حمل کننده ای که خود تعیین کرده است تحویل می دهد، بعلاوه باید هزینه لازم جهت حمل تا مقصد مقرر را بپردازد. فروشنده همچنین باید خطر از میان رفتن یا آسیب دیدن کالا در جریان حمل و نقل که مسئولیت آن به عهده خریدار است راتحت پوشش قرار دهد. در نتیجه فروشنده باید قرارداد بیمه را منعقد و حق بیمه را پرداخت نماید.

قیمت کالا و کرایه تا بند رمقصد Cost And Freight) CFR): این اصطلاح بیانگر آن است که فروشنده تحویل کالا راهنگامی به انجام می رساند که کالا در بندر بارگیری، از لبه کشتی عبور کند. فروشنده باید هزینه ها وکرایه لازم جهت حمل کالا تا بندرمقصد مقرر را بپردازد اما مسئولیت خطر ازمیان رفتن یا اسیب دیدن کالا و همچنین هر گونه هزینه اضافی ناشی از حوادثی که پس از تحویل روی می دهند ار فروشنده به خریدار منتقل شود. اصطلاح CFR ایجاب می کند که فروشنده کالا را جهت صدور ترخیص کند و فقط برای حمل و نقل از طریق دریا یا آبراهه های داخلی کاربرد دارد.

قیمت کالا بیمه و کرایه تا بندر مقصد Cost Insurance And Freight) CIF): این اصطلاح بدین معنی است که فروشنده تحویل کالا را هنگامی به انجام می رساند که کالا در بارگیری از لبه کشتی عبور کند. فروشنده باید هزینه ها و کرایه لازم جهت حمل کالا تا بندر مقصد را بپردازد، امامسئولیت خطر از میان رفتن یا آسیب دیدن کالا و همچنین هر گونه هزینه اضافی ناشی از حوادثی که پس از تحویل روی می دهند، از فروشنده به خریدار منتقل می شود.فروشنده باید خطر از میان رفتن یا آسیب دیدن کالا درجریان حمل و نقل، که مسئولیت آن به عهده خریدار است، راتحت پوشش بیمه دریایی قرار دهد. بعبارتی فروشنده بیمه رامنعقد و حق بیمه را پرداخت میکند البته فروشنده تنها ملزم به تهیه حداقل پوشش بیمه می باشد.

اینکوترمز 2010

اولین ویرایش اینکوترمز توسط اتاق بازرگانی در سال 1936 منتشر شد.پس از آن هر 10 سال یکبار مورد تجدید نظر واقع شد و اصلاحاتب به آن افزوده شد. اینکوترمز 2010 آخرین ویرایش معتبر این متن می باشد. دلیل اصلی اصلاحات متن اینکوترمز این بوده است که متن جاری آن با روش های تجاری هم زبان باشد.

در سال 1980 اصطلاح FCA مطرح شد زیرا نقطه دریافت کالا در حمل دریایی دیگر نرده کشتی ( مطابق FOB )نبود، بلکه نقطه ای روی زمین قبل از بارگیری به کشتی بود،جایی که کالا در کانتینر نگهداری می شد تا بعداً بوسیله روش حمل دریایی یا سایر روشهای دیگر و حمل و نقل ترکیبی منتقل شود.

در سال 1990 موادی که تعهد فروشنده برای ارائه سند دال بر تحویل کالا را از وضعیت کتبی ( کاغذی ) به پیام های الکترونیکی (EDI) تبدیل می کرد باعث شد طرفین در ویرایش جدید اینکوترمز روی تبادل الکترونیکی اسناد توافق کنند.

در سال 2000 اصلاحات مهمی در موارد زیر صورت گرفت:

ترخیص کالا در اصطلاح FASبعهده فروشنده گذاشته شد که قبلا به عهده خریدار بود.

تعهد فروشنده برای بارگیری کالا به وسیله نقلیه تعیین شده از سوی خریدار در مبدا حمل و تعهد خریدار برای دریافت کالا از وسیله نقلیه تخلیه شده در مقصد حمل توسط خریدار در اصطلاح FCAصراحت پیدا کرد.

ترخیص کالا در اصطلاح DEQ در گمرک ورودی به عهده خریدار گذاشته شد که قبلا  بر عهده فروشنده بود.

در تمامی این مقاطع، تلاش اصلی این بود که متن اینکوترمز روش متداول و جاری تجاری را شامل شده باشد.

اینکوترمز 2010

اصطلاح جدید (Delivered  At Place)DAP از تلفیق اصطلاحات کمتر متداول، DEQ، DDU، DAF، DES درست شده است که با یگدیگر هم پوشانی زیادی داشتند. در اصطلاح DAP تحویل با در اختیار قرار دادن کالا تحقق می یابد یعنی کالا در اختیار وسیله نقلیه ای که خریدار مشخص کرده قرار داده می شود و نه اینکه در محلی در مقصد حمل تخلیه شود.

فروشنده تمامی هزینه ها و ریسک را تا رساندن کالا به نقطه مشخص شده به عهده دارد.

این اصطلاح هم برای فروش داخلی و هم فروش بین المللی کاربرد دارد.

گروه بندی :

در اینکوترمز 2010 گروه بندی خاصی صورت گرفته به نحوی که اصطلاحات مورد استفاده در حمل دریایی و غیر دریایی از هم تفکیک شده اند.

اصطلاحاتی که در هر نوع از شیوه حمل کاربرد دارند عبارتند از:

EXW-DAP-CIP-CPT-FCA-DDP

اصطلاحاتی که فقط در حمل ونقل دریایی کاربرد دارند عبارتند از:

FAS-CIF-CFR-FOB-DEQ

اصلاحات صورت گرفته در اینکوترمز 2000

حذف چهار ترم قدیمی و اضافه شدن دو ترم جدید

دسته بندی کلیه ترم ها در دو گروه بجای چهار گروه

ترمهای حذف شده DAF-DES-DEQ-DDU

این ترمها بدلیل سطوح قابل ملاحظه ای از همپوشانی که داشتند حذف شده اند.

ترمهای اضافه شده DAT-DAP

اینکوترمز 2010 از اول ژانویه 2011مورد اجرا قرار خواهد گرفت.

DAT

ممکن است برای همه نوع شیوه های حمل و نقل مورد استفاده قرار بگیرد.

فروشنده کالا را زمانی تحویل  می دهد که کالاها در ترمینال مشخص شده ی قبلی از وسیله حمل پایین گذاشته و در اختیار خریدار قرار داده شود.

ترمینال ممکن هر جایی شامل اسکله،انبار،محوطه های کانتینرجاده ای ،راه اهن یا حمل هوایی باشد.

دو طرف معامله باید در مورد ترمینال و در صورت امکان نقطه مشخصی در آن ترمینال که در آن کلیه ریسک ها از فروشنده به خریدار منتقل شود توافق داشته باشند.

اگر  در نظر باشد که فروشنده کلیه هزینه ها و مسئولیتها را از ترمینال تا نقطه دیگر به عهده ، بگیرد ممکن است DAP یا DDP درخواست شود.

فروشنده مسئول کلیه هزینه های و خطرات انتقال کالا  به نقطه اشاره شده در قرارداد می باشد.

فروشنده باید تضمین کند که قرارداد حمل انعکاس دهنده قرارداد فروش است.

فروشنده مسئول همه رویه های مربوط به صدور کالا (مانند مجوز صادرات و .. ) می باشد.

وارد کننده مسئول موارد زیر است:

اظهار کالا برای واردات

2)انجام  تشریفات ترخیص

3)پرداخت حقوق گمرکی

اگر دو طرف متمایل باشند که فروشنده هزینه ها و ریسک های انتقال کالااز ترمینال تا نقطه  دیگر را بر عهده گیرد باید از ترمهایDAPیاDATاستفاده شود.

DAP

این ترم ممکن است برای همه موارد حمل به کار گرفته شود.

فروشنده موقعی کالا را تحویل داده است که کالا در  محل تعیین شده در دسترس فروشنده  و اماده ی پایین گذاری (تخلیه ) از وسیله حمل باشد.

از دو طرف معامله خواسته می شود تا انجایی که ممکن است نقطه ای را در مکان توافق شده تعیین کنند.زیرا در این نقطه ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود.

اگر فروشنده مسئول ترخیص کالا و پرداخت حقوق گمرکی و... باشد بایداستفاده از ترم DDP مد نظر قرار گیرد.

مسئولیتها و ریسکهای تحویل کالا تا مکان تعیین شده  بر عهده فروشنده است.

به فروشنده توصیه می شود تا قراردادهای حمل متناسب با قرارداد فروش ببندد.

فروشنده مسئول اظهار کالا برای صادرات می باشد.

چنانچه فروشنده بدون توافق قبلی متحمل هزینه های تخلیه بار ،شود حق بازیابی انها را از خریدار نخواهد داشت

وارد کننده در موارد زیر مسئول است:

1)ترخیص کالا

2)پرداخت هر گونه عوارض گمرکی

اینکوترمز 2000 با تقسیم بندی 4 گانه اصطلاحات 13 گانه در گروه های E، F، C، D :

E EXW
F FAS, FCA, FOB
C CFR, CIF, CPT, CIP
DAF, DES, DEQ, DDU, DDP

اینک جای خود را به تقسیم بندی دو گانه در اینکوترمز 2010 داده است:

هر نوع روش حمل: EXW, FCA, CPT, CIP, DAT, DAP, DDP
روش حمل دریایی: FAS, FOB, CFR, CIF

با توجه به تغییرات فوق مشخص می شود که اصطلاحات DAP و DAT جایگزین اصطلاحات DDU، DEQ، DES، DAF در اینکوترمز 2000 شده اند. شاید مهمترین دلیل تغییر دسته بندی در اصطلاحات اینکوترمز را می توان عدم توجه خریداران و فروشندگان به استفاده مناسب از اصطلاحات حمل دریایی و درج آن در کلیه قراردادهای خود اعم از حمل دریایی و حمل با روش های مختلف از جمله حمل ترکیبی یا مرکب ذکر کرد.

شرایط و روش های پرداخت

الف- پیش پرداخت یا نقدی ( Payment in
advance) ب- اعتبارات اسنادی (Payment Under a documentary letter of credit)
ج- اسناد در مقابل پرداخت یا قبولی بروات ارزی
- بروات ساده
- بروات اسنادی

پیش پرداخت :
در این روش فروشنده کالا حاضر به قبول ریسک نیست و پس از وصول بهای کالا مبادرت به ارسال کالا می نماید. به عبارت دیگر بطور نقدی معامله می نماید.
اعتبار اسنادی (L.C) :
اعتبار اسنادی تعهدنامه ای است که به موجب آن بانک گشایش کننده اعتبار ( بانک خریدار) به در خواست خریدار بانک دیگری را که بانک کارگزار نامیده می شود , مجاز می سازد که اگر فروشنده در طی مدت اعتبار (Validity) اسناد حمل کالا منطبق با شرایط مندرج در اعتبار اسنادی L.C را به بانک کارگزار تحویل دهد بانک مذکور پس از بررسی اسناد با مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی ( معروف به U.C.P) در صورت تطبیق با آن اقدام به پرداخت وجوه متعلقه تا میزان اعتبار به فروشنده نموده پس اسناد را به بانک ابلاغ کننده اعتبار ( بانک خریدار ) جهت ارائه به خریدار ارسال می نماید.
مزایای اعتبار اسنادی :
- ترتیب انجام مبادلات تجاری بین المللی را توسط بانکها فراهم می آورد. - جهت طرفین درگیر در معامله ایجاد امنیت می کند.
- تضمین پرداخت توسط بانک فروشنده به شرایط اجرای کلیه تعهدات تعیین شده توسط فروشنده
- بانک تعهد پرداخت را فقط در مقابل دریافت اسناد ( نه کالا یا خدمات ) می نماید . بدین ترتیب خریدار باید قبل از معامله در مورد شهرت فروشنده تحقیق کند.
طبقه بندی اعتبارات اسنادی :
1- اعتبارات اسناد از نقطه نظر اختیارات خریدار به دو دسته تقسیم می شود.
- اعتبارات اسنادی قابل برگشت
- اعتبارات اسنادی غیر قابل برگشت در اعتبارات اسنادی قابل برگشت خریدار می تواند در هر زمان بدون اخطار و یا اطلاع قبلی به فروشنده یا بانک کارگزار هر نوع تغییری را در شرایط اعتبار بدهد و یا آن را لغو کند.
در اعتبارات اسنادی غیر قابل برگشت پذیر ـ هرنوع تغییرات صرفا با موافقت طرفین قابل اصلاح یا ابطال است.
2- اعتبارات اسنادی از لحاظ تائیدیه ,
- اعتبارات اسنادی تائید شده - اعتبارات اسنادی تائید نشده
در اعتبارات تائید شده فروشنده یا بانک کارگزار بدلیل عدم اطمینان به بانک گشایش کننده ( بانک ابلاغ کننده یا بانک خریدار) از خریدار می خواهد که بانک ثالثی پرداخت مبلغ اعتبار را تائید و تضمین نماید.
ولی در صورتیکه فروشنده بانک گشایش کننده اعتبار را قبول داشته باشد , دیگر نیازی به بانک ثالث نمی باشد این اعتبارات را تائید نشده می نامند.
3- اعتبارات اسنادی مدت دار یا یوزانس در این نوع اعتبار , بانک کارگزار مبلغ اعتبار را پس از مدتی ( 30 روز, 6 ماه , یکسال و ....) که در اعتبار مشخص شده است از بانک ابلاغ کننده ( گشایش کننده ) دریافت خواهد نمود

الف – انواع اعتبارات اسنادی :

• 1 – اعتبار اسنادی برگشت‌پذیر
• 2 – اعتبار اسنادی برگشت‌ناپذیر
• 3 – اعتبار اسنادی تایید شده
• 4 – اعتبار اسنادی گردان
• 5 – اعتبار اسنادی قابل انتقال
• 6 – اعتبار اسنادی یک ، دو و یا چند مرحله‌ای
• 7 – اعتبار اسنادی فرعی
• 8 – اعتبار اسنادی اتکائی

ب – انواع برات :

• 1 – برات ساده
• 2 – برات اسنادی(برات مستند

اشکال مختلف بروات اسنادی :

• 1 – برات دیداری
• 2 – برات مدت دار
• 3 – برات در مقابل تایید بخشی از ارزش کالا و قبول مانده
• 4 – برات در مقابل قبول
• 5 – برات رسید یا تعهد