سایت تخصصی حسابداران خبره ایران

ارائه مطالب تخصصی حسابداری و حسابرسی و قوانین

سایت تخصصی حسابداران خبره ایران

ارائه مطالب تخصصی حسابداری و حسابرسی و قوانین

استهلاک دارایی موضوع ماده ۱۴۹قانون مالیات های مستقیم


استهلاک دارایی موضوع ماده ۱۴۹قانون مالیات های مستقیم

طی بخشنامه شماره ۲۰۰/۱۶۱۹۹ که توسط سازمان امور مالیاتی کشور ابلاغ شد، این بخشنامه برای اجرا از ابتدای ۱۳۹۵ صادر شده است و اشخاص حقیقی موضوع ماده ۹۵ و اشخاص حقوقی ملزم به رعایت آن می باشند. تغیرات گسترده ای در مقایسه با قانون قبلی یعنی مواد ۱۵۰ و ۱۵۱ به وجود آمده است. یکی از این تغییرات ماده ۱۲ این بخشنامه می باشد. در ماده ۱۲ آمده اگر بهای تمام شده یک دارایی ﺗﺤﺼﯿﻞ ﯾﺎ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﮐﻤﺘﺮ از ۱۰ درﺻﺪ ﺣﺪ ﻧﺼﺎب ﻣﻌﺎﻣﻼت ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮﮔﺰاری ﻣﻨﺎﻗﺼﺎت در آن ﺳﺎل ﺑﺎﺷﺪ، در ﺳﺎل تحصیل ﯾﺎ ایجاد ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻬﻼک خواهد ﺑﻮد.

در ماده فوق با ۴ مفهوم سروکار داریم :

1-    بهای تمام شده دارایی غیرجاری

2-    حد نصاب معاملات کوچک

3-    سال تحصیل

4-    نحوه استهلاک

اکنون مطالب فوق را با یک مثال ساده بیان می کنم :

فرض کنید شما یک دستگاه پرینتر به مبلغ ۸،۵۰۰،۰۰۰ ریال در تاریخ 25/09/1395خریداری کردید. از طرفی ۱۰% حدنصاب معاملات کوچک برای سال ۱۳۹۵ مبلغ ۲۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال است. طبق ماده ۱۲ ضوابط استهلاک، چون بهای تمام شده پرینتر تحصیل شده از حد نصاب معاملات سال ۱۳۹۵ کمتر اس بنابراین کل مبلغ پرینتر به عنوان هزینه در سرفصل هزینه ها ثبت می شود. یعنی پرینتر مورد نظر در سال تحصیل به طور کامل مستهلک می شود.

نکته: ما حد نصاب سال ۱۳۹۵ را مدنظر قرار دادیم چون پرینتر در سال ۱۳۹۵ خریداری(تحصیل) شده است.

و اگر بهای تمام شده دارایی تحصیل شده از حد نصاب معاملات سال تحصیل بیشتر باشد، دارایی باید در سرفصل دارایی های غیرجاری(دارایی ثابت) ثبت شود و طی مدت معین در جداول استهلاک، باید مستهلک شود.

دقت: منظور از تحصیل دارایی، خرید و یا دریافت دارایی به هر نحو می باشد.

نتیجه گیری:

می توان گفت ماده ۱۲ ضوابط استهلاک یکی از معیارها و راهکارهای مفید برای حسابداران و بنگاههای اقتصادی محسوب می شود. چراکه دیگر نگران ثبت دارایی در سرفصل هزینه و یا دارایی نیستند. چون در قانون قبلی هر دارایی ثابتی که برای بیش از یک دوره مالی استفاده میشد باید در سرفصل دارایی غیرجاری ثبت و طی مدت معین مستهلک می شد خواه بهای تمام شده این دارایی بسیار اندک بود(مثلا ۵۰۰۰۰ تومان) یا بهای تمام شده میلیونی. اما با این ماده یک شاخص مهمی وجود دارد که با آن شاخص حسابداران به راحتی می توانند تشخیص دهند این دارایی در سرفصل هزینه ها ثبت شود و یا در سرفصل دارایی غیرجاری ثبت شود.