مدیریت بدون محدودیت

شاید به نظر بی نظمی تلقی گردد، اما: شرکت TECH TARGET یک شرکت فعال و پرجمعیت است که تمامی 210 کارمند آن برای رفت و آمد به محل کار خود کاملاً آزاد هستند. در این شرکت، هیچگونه قانونی در رابطه با ساعات کاری پرسنل و یا مرخصی استعلاجی، شخصی و ایام تعطیل وجود ندارد. اگر کارکنان از نیمه شب تا 4 صبح تمایل به کارکردن دارند، هیچ مانعی ندارد، می توانند در آن ساعات به کار خود بپردازند. همچنین برای بردن فرزندانشان به اردو می توانند یک روز را کار نکنند. من از دیوان سالاری و سیاستهای احمقانه متنفرم. “GREG STRAKOSCH” مدیرعامل و بنیانگذار شرکت می گوید ممکن است بیماری شما بین 1 تا 8 روز به طول انجامد اما تعیین کردن تعداد این روزها، از نظر من مسئله ای بی اهمیت است.

مدیرعامل 40 ساله به نظر فردی با تفکر قدیمی و درحال تجربه اقتصاد نوین است در حالی که نتایج مالی شرکت مسئله متفاوتی را عنوان می کند. وی می گوید: سیاست خروج بدون محدودیت (OPEN-LEAVE) این شرکت با 4 سال سابقه، موجب افزایش درآمد 35 میلیون دلاری امسال گردید که نسبت به سال 2002، 30% افزایش داشته است. او همچنین می گوید: این یک سلاح رقابتی است.

این مسئله نتوانست زوباف پروفسور اقتصاد بازرگانی در دانشگاه هاروارد را غافلگیر سازد. او می گوید: در عصری که روشنفکری و ثروتهای نهفته حکمفرمایی می کنند بسیار مضحک است که با کارمندان با طرزفکر عصر صنعتی رفتار کرد. ما باید به کارمندانمان اعتماد کامل داشته باشیم که کارهایشان را به خوبــی انجام می دهند اما نباید درمورد اینکه می توانند برنامه زمانی درستی داشته باشند به آنها اعتماد کرد.

خروج بدون محدودیت پرسنل، تئوری جالبی به نظر می رسد. اما چگونه می توان آن را اجرا کرد؟ اولین و شاید سخت ترین قدم، چگونگی عنوان این پیشنهاد با مدیریت است. گرچه بسیاری از صاحبان مشاغل، عملکرد پرسنل بیشتر از حضورشان برای آنها اهمیت دارد اما تنها باور تعداد کمی از آنها به اندازه مدیرعامل قوی است. او می گوید که این شـرکت شرکتی است که نتایج را مدنظر قرار می دهد تا براساس آنها تجارت خود را برقرار سازد.

مـــدیران اهداف وجداول زمانی سه ماهه ای را تعیین می کنند و کارمندان برای نحوه دستیابی به آنها اختیارات زیادی دارند اما هیچکس نمی تواند شرکت TECH TARGET را به عنوان یک شرکت غیرمسئول تلقی کند.

مدیرعامل و مدیران آن، برای شرکت اهمیت زیادی قائل هستند و هیچگاه نمی توانند شکست آن را تحمل کنند. اغلب کارمندان حداقل 50 ساعت درهفته را صرف کار کردن می کنند. وی می گوید: اینجا باشگاه تفریحی نیست.
در مقابل این انعطاف پذیریها، از کارمندان انتظار می رود که همیشه برای مدیرانشان دردسترس باشند. (به طور مثال: شما نمی توانید دوشنبه صبح تماس بگیرید و برای تمام هفته مرخصی بخواهید) درتمامی ساعاتی که مدیران مشغول به کار هستند، کارمندان می بایست ازطریق پست الکترونیکی، موبایل، پیجر و رایانه کیفی دردسترس آنها باشند و تمامی این وســـــایل، خروج بدون محدودیت» را امکان پذیر می سازند.

«مری کادول، کارگردان هنری این شرکت و ورزشکاری سرسخت، به نظم موجود در برنامه زندگی خود اهمیت فراوانی می دهد. او می گوید: من نمی توانم جایی کار کنم که بعدازظهر برای رفتن به دوچرخه سواری مجاز نباشم.

کارمندان دیگر نیز زمانی را برای رفتن به کلاس یا مسافرت با گروه تئاتر به استرالیا صرف می کنند. همچنین، این شرکت 25 مادر را که فرزندانشان زیر 10 سال دارند، استخدام کرده است. یکی از مادران شرکت دو فرزند دارد و معتقد است که خروج بدون محدودیت فشار روحی نـــــاشی از هماهنگ سازی را از بین می برد و می گوید که هیچ وقت از اینکه هم یک مادر خوب باشم و هم یک کارمند خوب نگران نیستم.

مدیرعامل این سیاست را درمورد همه به کار نمی برد. با وجود برنامه دقیق طراحی شده جهت به کارگیری افرادی با اراده و خودمختار و حذف دیگران، وی 7% از پرسنل خود را در سال گذشته از دست داد. او می گوید:
ما انسانهایی که در کارشان موفق نیستند را استخدام نمی کنیم. بقیه کارمندان به دلیل نافرمانی از سیاست شرکت اخراج شده بودند. سیاست خروج بدون محدودیت در همه شرکتها به نتیجه نمی رسد. بنابر اظهار ادوارد لولر پروفسور بازرگانی دانشگاه جنوب کالیفرنیا، دستیابی به موفقیت، بستگی به بنیانگذار یا بنیانگذارانی جدی دارد که ممکن است آنها نیز روزی با شکست مواجه شوند. مدیرعامل روش کار خود را تغییر نخواهد داد. تنهــــا با این روش است که او می تواند تیم ورزشی سه فرزندش را آن هم در وسط روز کاری سرپرستی کند.