روش تعیین ارزش سهام و امر قیمتگذاری پایه در شرکتهای سهامی صورت میپذیرد، بهنوعی میتواند در سایر شرکتها باشخصیت حقوقی مجزا از شخصیت حقوقی شرکتهای سهامی با عناوینی قیمت پایه هر واحد سرمایه در شرکتی با مسئولیت محدود و قیمت هر واحد نسبت سرمایه در شرکتهای نسبی و غیره انجام پذیرد، در این مبحث در ارتباط با تعیین قیمت پایه سهام در شرکتهای سهامی مطلب ارائه خواهد شد و در مورد خصوصیات و ویژگیهای سایر شرکتها در مبحثی جداگانه در آینده صحبت به میان خواهد آمد.
این مقاله در ارتباط با روشهای مختلف تعیین قیمت پایه سهام ارائه میگردد:
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش اسمی سهام
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزشهای دفتری
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس بازار
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش فعلی خالص جریانهای نقدی آتی
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش جاری خالص دارائی
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش معدل ۲
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش اقتصادی و ارزش ذاتی
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش سودآوری
روش قیمتگذاری سهام بر اساس ارزش اسمی سهام
سادهترین روشی که برای تعیین قیمت پایه سهام در جامعه وجود دارد، روش قیمتگذاری و تعیین ارزش سهام بر اساس مبلغ اسمی سهام است، در این روش قیمت مندرج بر روی ورق سهم، ارزش سهام را نشان میدهد.
بدیهی است با حاصلضرب تعداد سهام در مبلغ اسمی سهام، ارزش کل سهام واحد اقتصادی تعیین میگردد.
روش قیمتگذاری بر اساس ارزشهای دفتری
در این روش حاصل ارقام منعکس در دفاتر و صورتهای مالی شرکت، ملاک محاسبه ارزش سهام قرار میگیرد و درنتیجه قیمت پایه سهام از اختلاف حاصل دارائیها و بدهیها مبنای قیمت پایه سهام و تعیین ارزش سهام را تعیین مینماید.
البته باید توجه داشته باشید که روش دوم با روش اول اشتباه نشود، در روش اول همانطور که بیان شد، آنچه بهعنوان ارزش سهم میتواند مطرح شود همان رقمی است که بر روی برگ سهم درج گردیده است، لذا ارزش سهام حاصلضرب ارزش سهم در تعداد سهام آن واحد اقتصادی محاسبه میگردد.
روش تعیین ارزش سهام بر اساس بازار
در این روش قیمت واگذاری و خریدوفروش سهام در بازار فعال یا قیمتهای منعکسشده در تابلوی سازمان بورس و اوراق بهادار در زمان انجام معامله ملاک عمل است.
روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش فعلی خالص جریانهای نقدی آتی
در این روش با دریافت بودجه ۱۰ سال آتی شرکت، نسبت به ارزشهای فعلی خالص جریانهای نقدی آتی شرکت و سپس نسبت به تعیین و اعلام قیمت پایه سهام، ارزشگذاری سهام صورت میپذیرد.
در این روش توجه لازم به نکاتی اساسی ذیل حائز اهمیت ویژه است:
- محاسبه و تعیین ارزشهای فعلی جریانهای نقدی آتی شرکت، در مورد دارائیهای ثابت موجود در شرکت، در پایان سال دهم مبنای عمل است.
- نرخ اعمالشده در تعیین ارزش سهام فعلی جریانهای نقدی آتی میبایست مشخص گردد، زیرا نرخهای مختلف تنزیل، موجب تغییرات قیمت پایه سهام را فراهم میآورد، دراینارتباط معمولاً از نرخ تنزیل اوراق مشارکت دولتی و یا نرخ سپردههای ثابت بلندمدت بانکها استفاده میشود.
- موضوع هزینه بازخرید خدمت کارکنان و همچنین مالیات عملکرد شرکت، میبایست موردتوجه قرار گیرد.
- موضوع خالص سرمایه در گردش و همچنین دارائیهای ثابت خریداریشده طی دوره ۱۰ ساله مورد رسیدگی، میبایست موردتوجه قرار گیرد.
- این روش قیمتگذاری و تعیین ارزش سهام در جوامعی پاسخگو میباشد که اقتصاد شکوفا و اقتصادی با تورم یکرقمی و یا رشد معقولانه نرخ تورم سالانه و یا نرخ تورم صفر و یا نزدیک به صفر مواجه میباشد.
- روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش جاری خالص دارائی
- در این روش تعیین ارزش سهام، خالص دارائیهای ثابت شرکت میبایستی توسط کارشناسان رسمی دادگستری در رشتههای مختلف مورد ارزیابی قرارگرفته و این قیمتها در مقابل ارزشهای دفتری دارائیهای ثابت شرکت مورد ارزیابی و مابهالتفاوت این قیمتها توسط کارشناس مالی تعیین گردد.
- بدهی و دارائیهای جاری شرکت نیز میبایستی توسط کارشناسان مالی مورد ارزیابی قرار گیرد.
- ارقام موجودی مواد اولیه، کالای در جریان ساخت و کالای ساختهشده میبایست به ترتیب باارزشهای جایگزین، بهای تمامشده و خالص ارزش بازیافتی تعیین گردد.
- سرمایهگذاریهای شرکت میبایستی به شرح زیر مورد ارزیابی قرار گیرد: ( روش تعیین ارزش سهام )
الف) شرکتهای بورسی معادل و برابر قیمت سهام در بازار فعال در زمان انجام معامله سهم میباشد، لذا تاریخ انجام معامله نزدیک به تاریخ ارزیابی موردنظر، ملاک تعیین قیمت میباشد.
ب) درصورتیکه میزان سهام شرکت در شرکت سرمایه پذیر زیر ۵ درصد باشد، ارزش سرمایهگذاری بر اساس دفتری خالص دارائیهای شرکت سرمایه پذیر تعیین میگردد.
ج) درصورتیکه سرمایه شرکت سرمایه پذیر بین ۵ تا ۲۰ درصد باشد و شرکت اصلی دارای نفوذ غیرقابل ملاحظه باشد، قیمت از بازار غیررسمی و در صورت امکان به روش ارزش ویژه تعیین میگردد.
د) درصورتیکه سرمایه شرکت سرمایه پذیر بین ۲۵ تا ۵۰ درصد باشد و شرکت دارای نفوذ غیرقابل ملاحظه باشد، به روش تعیین ارزش سهام ویژه میبایستی ارزش سرمایهگذاری تعیین گردد.
ه) درصورتیکه میزان سرمایه شرکت سرمایه پذیر بیش از ۵۰ درصد باشد، شرکت مشمول تلفیق گردیده که میبایستی سرمایهگذاری به روش ارزش ویژه محاسبه گردد.
و) ارزش دارائیهای پولی در این روش بر اساس ارزش دفتری است، مگر اینکه صحت اثبات این اقلام برای کارشناس محقق نباشد که در این زمینه میبایست نسبت به تعیین ارزش جاری آنها اقدام و مابهالتفاوت در امر ارزیابی موردنظر قرار گیرد.
ز) کسری ذخیره حساب مطالبات مشکوک الوصول میبایست تعیین گردد و در امر تعیین ارزش سهام مور توجه قرار گیرد.
ح) بدهیهای شرکت شامل مالیات عملکرد، مالیات کسورات تکلیفی، حق بیمه سازمان تأمین اجتماعی و یا هرگونه بدهی احتمالی میبایست تعیین و در امر تعیین ارزش سهام لحاظ گردد.
ط) دریافت گزارشهای حسابرسی عملکرد دورههای مالی قبل از ارزیابی میبایست موردتوجه قرارگرفته و نسبت به اعمال بندهای گزارش حسابرسی در صورت لزوم در امر تعیین ارزش سهام موردنظر قرار داده شود.
ی) درصورتیکه گزارش تعیین ارزش سهام در نیمه دوم دوره مالی شرکت انجام پذیرد، دریافت گزارش حسابرسی میاندورهای و اعمال نکات درجشده در این گزارش و همچنین با توجه به صورتهای مالی دوره قبل از ارزیابی موردبازنگری قرار گیرد. باید توجه داشت که در فاصله تاریخ ارزیابی و تاریخ صورتهای مالی قبل از ارزیابی میبایست سود و زیان مربوطه تعیین و در امر تعیین ارزش سهام موردتوجه قرار گیرد. این امر میتواند با توجه به روند سود سه سال قبل از ارزیابی و یا نرخ سود علیالحساب اوراق مشارکت دولتی تعیین گردد.
ک) لیست ارزیابی کارشناسان رسمی رشتههای مختلف میبایست با لیست دارائیهای ثابت شرکت طبق دفاتر شرکت مورد تطبیق و کنترل قرار داده شود.
ل) در این روش کارشناس مالی میبایستی اطمینان حاصل کند که کارشناسان رشتههای مختلف درزمینه ارزیابی حق الامتیاز، حق الاختراع، حق لیسانس، حق رویالیتی و … . اقدام نموده و نظریه خود را در این زمینه در کارشناسی خود منظور نموده باشند. همچنین بایستی ارزش برندهای شرکت در ارزیابی آن شرکت موردبررسی قرار گیرد.
م) میزان مزایای پایان خدمت کارکنان در شرکتهای فعال بر اساس قانون محاسبه و در تعیین ارزش سهام منظور خواهد گردد. شرکتها معمولاً این رقم را معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای کارکنان محاسبه میکنند و در شرکتهایی که فرض تداوم فعالیت آنها زیر سؤال رفته و یا تعدادی از کارکنان آنها مازاد تشخیص دادهشده باشند، حداقل معادل سه ماه آخرین حقوق دریافتی محاسبه و در حسابها منظور میگردد.
روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش معدل ۲
برخی از دستاندرکاران حرفه حسابداری و حسابرسی پیشنهاد مینمایند که معدل ۲ یا چند قیمت پایه سهام تعیینشده از سایر روشها میتواند بهعنوان یک روش قیمت پایه سهام تعیین گردد. در این زمینه معمولاً در شرکتهای سود ده معدل قیمت پایه سهام تعیینشده به روش سودآوری و قیمت پایه سهام تعیینشده به روش ارزشهای جاری بهعنوان قیمت پایه سهام تعیین و اعلام میگردد.
روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش اقتصادی و ارزش ذاتی
قیمت پایه سهام را میتوان با توجه به ارزش ذاتی و ارزش اقتصادی تعیین و اعلام نمود. در این زمینه میبایست کارشناس مالی با توجه به وضعیت موجود شرکت در مقام مقایسه با شرکتهای مشابه داخلی و خارجی (رقبا) شرکت را مورد ارزیابی قرار دهد. نقش شرکت در بازار داخلی و خارجی با توجه به میزان و تعداد تولیدات و همچنین وجود مدیریت کارآمد، وجود پرسنل متخصص و دارای دانش و مهارتهای فنی میتواند در تعیین قیمت پایه سهام نقش عمده و اساسی داشته باشد.
وجود واحد حسابرسی داخلی یکپارچه در شرکت که اهداف زیر را در شرکت تدارک میبیند:
الف) coso (کمیسیون تردوی)
- اهداف عملیاتی: این اهداف مربوط به اثربخشی و کارایی عملیات سازمان (شرکت) است ازجمله اهداف مربوط به عملکرد عملیاتی و مالی و حفاظت از داراییها.
- اهداف گزارشگری: این اهداف مرتبط با گزارشگری داخلی و خارجی، مالی و غیرمالی میباشد.
- اهداف رعایتی: این اهداف مرتبط با پایبندی به قوانین و ضوابط سازمان (شرکت) است.
ب)COBIT 5 (آیساکا)
- اهداف سازمانی (شرکتی) اهداف مربوط به فناوری اطلاعات
- اهداف توانمندسازی سازمان (شرکت)
روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش سودآوری
- این روش در مورد شرکتهایی که میانگین سود موزون سه سال قبل از کسر مالیات، سه سال قبل از ارزیابی پس ازلحاظ کردن عوامل سود، دستکم معادل ۵ درصد ارزش خالص داراییها باشد قابلاجرا خواهد بود.
- با توجه به آنچه قبلاً گفته شد، در این روش شرکت میبایست در سه سال قبل از ارزیابی دارای سود باشد.
- در این روش تعیین ارزش سهام صورتهای مالی سه دوره قبل از ارزیابی میبایست موردحسابرسی، حسابرس مستقل قرارگرفته باشد.
- در این روش ابتدا میبایست سود شرکت تعدیل گردیده و بعداً با توجه به سود تعدیلشده، ارزش سهام تعیین گردد و سپس قیمت بهدستآمده با توجه به عوامل تعدیلکننده قیمت پایه سهام، ارزش تعیین سهام و اعلام گردد.
عوامل تعدیلکننده سود به شرح زیر میباشد
الف) درآمد و هزینههای استثنایی و غیرمترقبه طبق استانداردهای حسابداری
ب) کسری ذخایر مربوط به سه سال آخر مبنای تعیین سود طبق بندهای شرط گزارش حسابرس و رسیدگی کارشناس ارزیاب درصورتیکه در گزارش حسابرسی به علت محدودیت و یا ابهام برای ذخایر رقم ارائه نشده باشد. لازم است کارشناس ارزیاب برآورد منطقی از کسری ذخایر در محاسبات خود منظور نماید. رویدادهای تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه و بعد از تاریخ گزارش حسابرس مستقل و قبل از صدور گزارش قیمتگذاری میبایستی موردتوجه قرار گیرد.
ج) درآمد و هزینههای غیرعملیاتی که در روال عادی فعالیتهای مستمر شرکت واقع نشده است، نظیر سود و زیان حاصل از فروش داراییهای ثابت شرکت.
د) سایر عوامل تعدیلکننده بر اساس گزارش حسابرسی و بازرس قانونی
ه) پس از اعمال مندرج در ردیفهای (الف ب ج د) سود سنوات سوم، دوم و اول میبایستی در شاخص قیمتهای عمدهفروشی ضرب گردد.
و) قوانین، مقررات و ضوابط خاص دولتی که سود شرکت را تحت تأثیر قرار داده و در صورت واگذاری سهام تداوم نخواهد داشت و یا تغییر هرگونه حمایت و نمایندگی بخش دولتی میبایستی در ضریب وزنی برای سالهای ۱ و ۲ و ۳ به ترتیب در اعداد ۳ و ۲ و ۱ ضرب گردیده و حاصل جمع آن بر عدد ۶ تقسیم گردد. حاصل بهدستآمده میبایست بر نرخ بازده تقسیم گردد. این درصد شامل نرخ سود اوراق مشارکت دولتی بهاضافه درصد نرخ ریسک میباشد.
عوامل تعدیلکننده قیمت سهام به شرح زیر میباشد
- افزایش سرمایه نقدی و غیر نقدی بهغیراز افزایش سرمایه از محل مطالبات اشخاص و سهامداران در سال قیمتگذاری به سهام اضافه میشود.
- توزیع سود سهام در سال مورد ارزیابی و سال قبل از آن از قیمت سهام میبایست کسر گردد.
- کسری ذخایر مالیات برای سالهایی که برگ تشخیص قطعی صادر نشده است، میبایست محاسبه و از قیمت سهم کسر گردد.
- داراییهای بلااستفاده قبل از سال واگذاری که در تعیین سود اثر نداشته و همچنین ارزش بازیافتنی موجودی کالای نایاب میبایستی به قیمت سهم اضافه شود.
- ارزش طرح توسعه و تکمیل شامل طرحهای نیمهتمام و یا آماده بهرهبرداری که تا پایان سال قبل از واگذاری به مرحله بهرهبرداری نرسیده باشد، حسب مورد میبایست طبق یکی از روشهای زیر محاسبه و به قیمت سهام اضافه گردد.
- ارزش جایگزینی
- ارزش خالص بازیافتی
- ارزش فعلی خالص جریانهای نقدی آتی ناشی از اجرای طرح
- بهای تمامشده طرح که طبق استانداردهای حسابداری تعیینشده است
تبصره ۱: ارزش طرحهای توسعه که کمتر از سی ماه از تاریخ بهرهبرداری آنها گذشته است، نسبت به پایان سال آخر قبل از سال قیمتگذاری به قیمت سهام میبایست اضافه گردد.
تبصره ۲: ارزش داراییهای سرمایهای ایجادشده از محل منابع بودجه عمومی دولت به قیمت سهم اضافه نمیشود.
۶- سپردههای سرمایهگذاری، اوراق مشارکت و سایر داراییها که در سال قبل از سال قیمتگذاری از محل افزایش سرمایه و از محل آورده نقدی صاحبان سهام ایجادشده، به قیمت سهام اضافه و سود آنها میبایستی بهعنوان تعدیل سود از سود کسر گردد.
۷- برای دوره بین تاریخ آخرین سال و تاریخ قیمتگذاری سهام میبایستی سود و زیان بر مبنای سود علیالحساب اوراق مشارکت دولتی تعیین و به قیمت سهام اضافه گردد.
۸- درصورتیکه سهام بهصورت بلوک و یکجا واگذار گردد، میتوان تا میزان ۳۰ درصد بهعنوان ارزش مزیت مدیریتی به قیمت سهام اضافه نمود.