۲۵ حدیث درمذمت دروغ ازفرمایشات پیامبر(ص) وائمه علیهم السلام:
1- دروغ فسق و دروغگو فاسق است.
۲- دروغگو ایمان ندارد.
۳- دروغ از قماربدتر است.
۴- دروغگو دشمن خداست.
۵- روی دروغگو سیاه است.
۶- دروغ ازشراب بدتر است.
۷- دروغگو بوی دهانش متعفن است.
۸- خدای تعالی دروغگو را لعنت می کند.
۹- بوی گند دهان دروغگو به عرش می رسد.
۱۰- دروغ مخرب ایمان است.
۱۱- دروغ مانع چشیدن طعم ایمان است.
۱۲- دروغگو تخم کینه درسینه ها می کارد.
۱۳- دروغگو مروتش ازهمه خلق کمتر است.
۱۴- به جهت یک دروغ ،هفتاد هزار فرشته دروغگو را لعنت می کنند.
۱۵- دروغ علامت نفاق است.
۱۶- دروغ بدترین ریاهاست.
۱۷- دروغ فراموشی می آورد.
۱۸- دروغ دریست ازدرهای نفاق.
۱۹- دروغگو به عذابی مخصوص در قبر گرفتار خواهد شد.
۲۰- دروغ ،محروم کند دروغگو را ازن مازشب و روز.
۲۱- دروغ سبب خذلان الهی است.
۲۲- دروغ سبب گرفتن صورت انسانی ازدروغگو است.
۲۳- دروغ ، بزرگترین خباثت است.
۲۴- دروغگو ،بزرگترین گناهکاران است.
۲۵- دروغ صاحبش را هلاک کند.
هر که دهان و عورت خویش نگه دارد ، بهشتی شود . حضرترسولاکرم(ص)
چهل حدیث روزه داری
قال الله تبارک و تعالى: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ
الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ؛
اى کسانى که ایمان آوردهاید روزه بر شما نوشته (واجب) شد، چنان که بر آنان که پیش
از شما بودهاند واجب شده بود باشد که پرهیزگار شوید. (سوره
بقره، آیه ۱۸۳)
رسول الله (صلی الله علیه و آله)
۱٫ أیُّهَاالنّاس إنَّه قَد أقبَل إلَیکُم شَهر الله
بِالبَرکَةِ والرَّحمَةِ والمَغفِرة، شَهرٌ هُو عِندالله أفضَل الشُّهُور و
أیّامُه أفضَل الأیّام و لَیالِیهِ أفضَلُ اللَّیالِی و سَاعَاتُه أفضَلُ
السّاعَات
ای مردم، ماه خدا – ماه رمضان – با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده
است، ماهی که نزد خدا بهترین ماه ها، روزهایش بهترین روزها، شبهایش بهترین شب ها و
اوقاتش بهترین اوقات است.
وسائل، ج ۷، ص ۲۲۷
رسول الله (صلى الله علیه و آله)
۲٫ إِنَّ الْمُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ
وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ
کَالبَهیمَةِ
همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛
مانند حیوانات.
تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴
رسول الله (صلّى الله علیه و آله)
۳٫ هُوَ (شَهرُ رَمَضانَ) شَهرٌ اَوَّلَهُ رَحمَةٌ وَ
اَوسَطُهُ مَغفِرَةٌ وَ آخَرَهُ عِتقٌ مِنَ النّار
رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانهاش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۲
رسول الله (صلیاللّه علیه وآله)
۴٫ شَهرُ رَمَضان سَیِّدُ السُّرُورِ وَ لَیلَةُ
القَدرِ سیِّدُ اللَّیالی
ماه رمضان سرور ماهها و شب قدر، سرور شب هاست.
بحار الانوار، ج ۴۰، ص ۵۴
رسول الله (صلیاللّه علیه وآله)
۵٫ مَن صامَ شَهرَ رَمَضانَ فَاجتَنَبَ فیهِ الحَرامَ
وَ البُهتانَ رَضِی اللّهُ عَنهُ وَ اَوجَبَ لَهُ الجِنان
کسی که ماه رمضان را روزه بگیرد و از کارهای حرام و بهتان پرهیز کند خدا از او
راضی شده و بهشت را بر او واجب میکند.
بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶
رسول الله (صلیاللّه علیه وآله)
۶٫ اِنَّ اَبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ فِی اَوَّل
لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ وَ لا تُغلَقُ اِلی آخَرِ لَیلَهٍ مِنهُ
درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۴
رسول الله (صلیاللّه علیه وآله)
۷٫ اَنَّ الجَنَّةَ لَتُنجَدُ وَ تُزَیَّنُ مِنَ
الحَولِ اِلِی اَلحَولِ لدُخُولِ شَهرِ رَمَضانَ
همانا بهشت تزیین و آراسته میشود از سالی به سال دیگر به خاطر ورود به ماه
رمضان.
سفینة البحار، ج ۲، ص۶۷
رسول الله (صلّى الله علیه و آله)
۸٫ لَو یَعلَمَ العَبدُ ما فی رَمَضان، لَوَدَّ اَن
یَکُونَ رَمَضانُ السَّنَةَ
اگر بنده «خدا» مىدانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد] دوست
مىداشت که تمام سال، رمضان باشد.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶
امام رضا (علیهالسلام)
۹٫ مَن قَرأ فِى شَهر رَمَضان آیَة مِن کِتابِ الله
کَان کَمَن خَتَم القُرآن فِى غَیرِه مِنَ الشُّهور
هر کس در ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که در ماههاى دیگر
تمام قرآن را بخواند.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶
امیرالمومنین (علیه السلام)
۱۰٫ صومُ النَّفسِ عَن لَذَّاتِ الدُّنیا أنفَعُ
الصِّیام
روزه نفس از لذت هاى دنیوى، سودمندترین روزه هاست.
غرر الحکم، ج ۱ ص ۴۱۶ ح ۶۴
امیرالمومنین (علیه السلام)
۱۱٫ الصِّیام إجتِنابُ المَحارِم کَما یَمتَنِع
الرَّجُل مِن الطَّعامِ و الشَّراب
روزه، پرهیز از حرام ها است همچنان که شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى کند.
بحار، ج ۹۳، ص ۲۴۹
امیرالمومنین (علیه السلام)
۱۲٫ صومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صِیام اللِّسان و صومُ
اللِّسانِ خَیرٌ مِن صِیام البَطن
روزه قلب بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
غرر الحکم، ج ۱، ص ۴۱۷، ح۸۰
امام رضا (علیه السلام)
۱۳٫ إنَّما اُمِرُوا بِالصَّوم لِکَى یعرفُوا ألَم
الجُوعِ و العَطَش فَیستَدِلُّوا عَلَى فَقرِ الاخَر
مردم به انجام روزه امر شدهاند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن
فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.
وسائل الشیعه، ج ۴، ص ۴، ح ۵
امیرالمومنین (علیه السلام)
۱۴٫ کَم مِن صَائِم لَیسَ لَه مِن صِیامِه إلا
الجُوعَ و الظّمَأ و کَم مِن قائِم لَیسَ لَهُ مِن قِیامِه إلا السَّهر و العنَاء
چه بسا روزهدارى که از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى ندارد و چه بسا شب
زندهدارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمىبرد.
نهج البلاغه، حکمت ۱۴۵
امام صادق (علیه السلام)
۱۵٫ مَن صَام لله عزوجل یَوماً فِى شِدَّة الحرِّ
فَأصابَه ظَمأٌ، وَکَّلَ الله بِه ألف مَلَکٍ یَمسَحُون وَجهَه و یُبَشِّرُونَه
حَتّى إذا أفطَر
هر کس که در روز بسیار گرم براى خدا روزه بگیرد و تشنه شود خداوند هزار
فرشته را مىگمارد تا دستبه چهره او بکشند و او را بشارت دهند تا هنگامى که افطار
کند.
کافى، ج ۴، ص ۶۴، ح ۸
رسول الله (صلی الله علیه و آله)
۱۶٫ عَنِ اللّه تعالی: کُلُّ عَمَلِ اِبنُ آدَمَ لَهُ
اِلاّ الصَّوم وَ هُوَ لی اَنَا اَجزِء بِهِ
خدای تعالی فرموده است: روزه برای من است و من پاداش آن را می دهم.
وسائل الشیعه، ج ۷،ص ۲۹۴، ح ۱۵
امام باقر (علیهالسلام)
۱۷٫ بُنِى الإسلامُ عَلى خَمسَةِ أشیاءٍ، عَلى
الصَّلوةِ و الزَّکاةّ و الحَجِّ و الصَّومِ و الوِلایَه
اسلام بر پنج چیز استوار است، بر نماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى
اسلامى).
فروع کافى، ج ۴، ص ۶۲، ح ۱
امیرالمومنین (علیهالسلام)
۱۸٫ فَرَضَ الله… الصِّیامَ إبتِلاء لإخلاصِ الخَلق
خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.
نهجالبلاغه
رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
۱۹٫ لِکُلِّ شَیئٍ زَکاة و زَکاة الأبدانِ الصِّیام
براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است.
کافى، ج ۴، ص ۶۲
رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
۲۰٫ الصَّوم جُنَّةٌ مِنَ النّار
روزه سپر آتش (جهنم) است.
کافى، ج ۴، ص ۱۶۲
رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
۲۱٫ الصَّومُ فِى الحرِّ جَهاد
روزه گرفتن در گرما، جهاد است.
بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۲۵۷
امام صادق (علیهالسلام)
۲۲٫ إذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعَکَ و بَصَرَکَ و شَعرَکَ
و جَلدَک
زمانی که روزه مىگیری، چشم، گوش، مو و پوست تو هم روزهدار باشند. «یعنى از
گناهان پرهیز کند.»
کافى، ج ۴، ص ۸۷
حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
۲۳٫ مَا یَصنَع الصّائِمُ بِصِیامِه إذا لَم یَصُن
لِسانَه و سَمعَه و بَصرَه و جَوارِحَه
روزهدارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه به چه کارش خواهد
آمد.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۲۹۵
رسول الله (صلّى الله علیه و آله)
۲۴٫ مَن مَنَعَهُ الصَّوم مِن طَعامٍ یَشتَهِیهِ کَان
حَقّاً عَلى الله أن یَطعَمَه مِن طَعامِ الجَنَّة و یُسقِیهِ مِن شَرابِها
کسى که روزه او را از غذاهاى مورد علاقهاش باز دارد، بر خداست که به او از
غذاهاى بهشتى خورانده و از شرابهاى بهشتى بنوشاند.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۳۱
رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
۲۵٫ طُوبَى لِمَن ظَمأ أو جَاعَ لله أولئِکَ الَّذِین
یَشبَعُون یَومَ القِیامَة
خوشا بحال کسانى که براى خدا گرسنه و تشنه شدهاند؛ اینان در روز قیامت سیر
مىشوند.
وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۲۹۹، ح2
امام صادق (علیهالسلام)
۲۶٫ لِلصَّائِم فَرحَتانِ: فَرحَةٌ عِندَ إفطارِه و
فَرحَةٌ عِندَ لِقاءِ رَبِّه
براى روزهدار دو
سرور و شادی است:۱- هنگام افطار۲- هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قیامت)
وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۲۹۰ ح6
امام صادق (علیهالسلام)
۲۷٫ مَن أفطَر یَومَاً مِن شَهرِ رَمضان خَرَجَ رَوحُ
الإیمانِ مِنه
هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد؛ روح ایمان از او جدا مىشود.
من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۷۳، ح ۹
امام صادق (علیه السلام)
۲۸٫ اَمّا العِلَّةُ فِى الصِّیامِ لِیَستَوِىَ بِهِ
الغَنىُّ وَالفَقیرُ وذلِکَ لأِنَّ الغَنىَّ لَم یَکُن لِیَجِدَ مَسَّ الجُوعِ
فَیَرحَمَ الفَقیرَ لاَِنَّ الغَنىُّ کُلَّما اَرادَ شَیئا قَدَرَ عَلَیهِ…
علت روزه گرفتن آن است که به سبب آن ثروتمند و فقیر برابر شوند؛ زیرا
ثروتمند، گرسنگى را احساس نکرده تا به فقیر رحم کند. چرا که ثروتمند هرگاه چیزى
بخواهد مى تواند فراهم کند…
من لا یحضره الفقیه، ص ۷۳، ج ۲
رسول الله (صلى الله علیه و آله)
۲۹٫ اِنَّ لِلجَنَّةِ باباً یُدعى اَلرَّیّانَ
لایَدخُلُ مِنهُ اِلاّ الصّائِمونَ
بهشت را درى است که ریّان نامیده مى شود از آن در، جز روزه داران وارد
نشوند.
معانى الأخبار، ص ۴۰۹
امیرالمومنین (علیه السلام)
۳۰٫ صُومُوا تَصِحُّوا
روزه بگیرید تا صحت و سلامتی خویش را تضمین کنید.
نهج الفصاحه، ح ۱۸۵۴
رسول الله (صلى الله علیه و آله)
۳۱٫ مَن اَشبَعَ صائماً، سَقاهُ اللّه مِن حَوضى
شَربَةً لایَظمَأُ بَعدَها
هر کس روزه دارى را سیر نماید، خداوند از حوض (کوثر) من شربتى نصیب او خواهد کرد
که پس از آن هرگز تشنه نشود.
دعائم الإسلام، ج۱، ص۲۶۹
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله)
۳۲٫ اَللّهُمَّ لَکَ صُمنا وَعلى رِزقِکَ اَفطَرنا
فَتَقَبَّلهُ مِنّا ذَهَبَ الظَّماءُ وَابتَلَّتِ العُروقُ وَبَقِىَ الاَجرُ
بار خدایا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار مى کنیم پس آن را از ما بپذیر،
تشنگى رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.
کافى، ج۴، ص۹۵، ح۱
امام صادق (علیه السلام)
۳۳٫ اَلصَّومُ جُنَّةٌ مِن آفاتِ الدُّنیا وَحِجابٌ
مِن عَذابِ الآخِرَةِ
روزه سپرى در برابر آفت هاى دنیا و پرده اى از عذاب آخرت است.
مستدرک الوسائل، ج۷، ص۳۶۹، ح۸۴۴۱
امیرالمؤمنین (علیه السلام)
۳۴٫ صَومُ شَهرُ رَمَضان فَإنَّه جُنَّةٌ مِنَ
العِقَاب
روزه ماه رمضان سپری است برای جلوگیری از عذاب، یعنى «روزه موجب غفران و
آمرزش گناهان و معاصى انسان است»
نهج البلاغه
امیرالمؤمنین (علیه السلام)
۳۵٫ صَومُ النَّفسِ إمساکُ الحَواسِ الخَمس عَن
سَایِر المَآثِمِ و خُلوّ القَلب مِن جَمِیع إسبابِ الشَّر
روزه گرفتن نفس، خودداری کردن حواس پنج گانه از همه گناهان وپاک کردن دل از کلیه
اسباب شر و زشتی است.
نهج البلاغه
امیرالمؤمنین (علیه السلام)
۳۶٫ الصَّومُ عِبادَةٌ بَینَ العَبدِ و خَالِقه
لایَطَّلِع عَلیهَا غَیرُه و کَذلِک لایُجازی عَنها غَیرُه
روزه عبادتی است بین بنده و خالقش که هیچ کس جز خدا بر او اطلاع ندارد و جز خداهم
کسی جزای او را نمی دهد.
نهج البلاغه
امیرالمؤمنین (علیه السلام)
۳۷٫ لَیس الصَّومُ، الإمساکُ عَنِ المَآکِل
والمَشرَب، الصَّومُ الإمساکُ عَن کُلِّ مَایَکرَهُ الله
روزه فقط امساک از خوردن و خوابیدن نیست بلکه روزه امساک است ازآن چه خداوند آن را
اکراه دارد.
نهج البلاغه
امیرالمؤمنین (علیه السلام)
۳۸٫ رَوِّضوا أَنفُسَکُم عَلَى الأخلاقِ الحَسَنَةِ
فَإِنَّ العَبدَ المُؤمِنَ یَبلُغُ بِحُسنِ خُلقِهِ دَرَجَةَ الصّائِمِ القائِمِ
خودتان را بر خوش اخلاقى تمرین و ریاضت دهید، زیرا که بنده مسلمان با خوش
اخلاقى خود به درجه روزه گیر شب زنده دار مى رسد.
نهج البلاغه
امام کاظم (علیه السلام)
۳۹٫ دَعوَةُ الصّائِم تُستَجَاب عِندَ إفطارِه
دعاى شخص روزهدار هنگام افطار مستجاب مىشود.
بحار الانوار ج ۹۲ ص ۲۵۵ ح ۳۳
امیرالمومنین (علیه السلام)
۴۰٫ عَلَیکُم فِی شَهر رَمضان بِکِثرةِ الدُّعاء
والإستِغفار فَأمّا الدُّعا فَیَدفَعُ عَنکُم البَلاء و أمّا الإستِغفار فَتُمحَی
بِهِ ذُنُوبکُم
در ماه رمضان زیاد دعا و استغفار کنید چه این که دعا، بلا و گرفتاری را از
شما دور می سازد و به سبب استغفار، گناهان شما محو می شود.
وسائل ج ۴، ص ۲۲۳
نمازهای پنج گانه به نهر جاری گوارایی می مانند که بر در خانه هایتان روان است وهر روز پنج بار خود را در زلال آن شست و شو می دهید، و دیگر هیچ پلیدی باقی نمی ماند.
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله):
۱٫ الصَّلاة مِعرَاجُ المُؤمِن
نماز، معراج مؤمن است.
کشف الاسرار، ج ۲، ص ۶۷۶
2. الصَّلاة نُورُ المُؤمِن
نماز نور مؤمن است.
نهج الفصاحه، ص ۳۹۶
3. عَلَمُ الایمَان الصَّلاة
علامت و نشانه ایمان نمازاست.
شهاب الاخبار، ص ۵۹
4. الصَّلاة عِمَادُ دِینُکُم
نماز، پایه و ستون دین شماست.
میزان الحکمه، ج ۵، ص ۳۷۰
۵٫ عَلَمُ الاسلامِ الصَّلاة
نماز، پرچم اسلام است.
کنز العمال ، ج ۷، ص ۲۷۹ حدیث ۱۸۸۷
6. اِنَّ الصَّلاة قُربانُ المُؤمِن
همانانماز خواندن وسیله نزدیکی مؤمن به خداست.
کنز العمال ، حدیث ۱۸۹۰۷
۷٫ موضِعِ الصَّلاة مِنَ الدِّین کَموضِعِ
الرَّأسِ مِنَ الجَسَد
جایگاه نماز در دین ، مانند جایگاه سر در بدن است.
کنز العمال، ج ۷، حدیث ۱۸۹۷۲
۸٫ الصَّلاة مِفتَاحُ الجَّنَّه
نماز کلید بهشت است.
نهج الفصاحه، حدیث ۱۵۸۸
9. قُرَّهُ عَینِی فِی الصَّلاة
روشنی چشم من در نماز است.
نهج الفصاحه، ص ،۲۸۳ حدیث۱۳۴۳
۱۰٫ مَن حَافَظَ عَلَی الجَمَاعَه حِیثُمَا
کَانَ مَرَّ عَلَی الصِّراطِ کَالبَرقِ الخَاطِفِ اللّامِع فِی أوَّلِ زُمرهِ مَعَ
السّابِقِین
کسی که محافظت و مداومت بر نماز جماعت کند، مانند برق سریع و درخشان همراه نخستین
گروه بهشتیان از روی صراط می گذرد.
ثواب الاعمال، ص ۳۴۳
۱۱٫ إنَّ الله وَعَدَ أن یَدخُلَ الجَّنَّه
ثَلاثَه نُفُورٍ بِغَیرحِسابٍ و یَشفَعُ کُلَّ واحِدٍ مِنهُم فِی ثَمانِینٍ الفاً،
المُؤذِّن و الامام، و رَجُل یَتَوَضَّا ثُمَّ یَدخُل المَسجِد فَیُصَلِّی فِی
الجَماعَه
همانا خداوند به سه گروه وعده داد، بدون حساب وارد بهشت
شوند، و هر یک از این سه گروه (روز قیامت) می توانند هشتاد هزار نفر راشفاعت کنند
وآن ها عبارتند از: ۱- مؤذن ۲- امام جماعت ۳- کسی که وضو بگیرد، سپس داخل مسجد شود
و نماز را به جماعت به جا آورد.
مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۴۸۸
۱۲٫ التَّکبِیرهَ الأولی مَعَ الامامِ خَیرٌ مِنَ
الدُّنیا وَ مَا فِیهَا
تکبیر اول را با امام جماعت گفتن بهتر است از دنیا و آنچه در آن است.
مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۴۸۸
۱۳٫ إنَّ الله یَستَحیِیَ مِن عَبدِهِ إذا صَلَّی
فِی جَماعَهٍ ثُمَّ سَألَهُ حَاجَهً أن یَنصَرف حَتّی یَقضِیهَا
زمانی که بنده ای نمازش را به جماعت بخواند، خداوند از او
حیاء می کند، و هنگامی که از او طلب حاجت کرد، منصرف نشود، مگراین که حاجتش را
برآورد.
بحار الانوار، ج ۸۸ ص ۴
14. مَن حَافَظَ عَلی الصَّفِ الاَوَّل وَ التَّکبِیرَهِ الأولی
لایُؤذِی مُسلِماً، أعطَاهُ الله مِن الاجرِ مَا یُعطِی المُؤذِّنُون فِی الدُّنیا
و الآخِره
کسی که محافظت و مداومت بر صف اول و تکبیر اول نماید، و مسلمانی را اذیت نکند،
خداوند به او اجری معادل اجری که مؤذنین در دنیا و آخرت دریافت می کند، عطاخواهد
کرد.
وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۳۸۷
۱۵٫ ألا أنَّ الصَّلاهَ مَأدَبَهُ الله فِی
الارضِ قَد هَنَأهَا لِاَهلِ رَحمَتِه فِی کُلِّ یَومٍ خَمسَ مَرّات
آگاه باشید نماز سفره گسترده خدا در زمین است که خداوند آن
را روزی پنج بار برای اهل رحمتش (افراد شایسته رحمت) گوارا نموده است.
مستدرک الوسایل ، ج ۱، ص ۱۷۰
۱۶٫ الصَّلاهُ رَأسُ الاسلامِ
نماز (به منزله) رأس اسلام است.
بحار الانوار، ج ,۱۷ ص ۱۲۷میزان الحکمه، ج ۵، ص ۳۶۷
۱۷٫ اَوَّلَ مَا یَسألُونَ عَنهُ الصَّلواتِ
الخَمسِ
اولین چیزی که از انسان ها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه
است.
کنز العمّال، ج ۷، حدیث ۱۸۸۵۹
18. الصَّلاهُ نورٌ
نماز، روشنی است.
میزان الحکمه، ج۱۰ ص ۲۳۴
۱۹٫ إنَّ أحَبَّ الأعمالِ إلَی الله – عَزَّوجلّ-
الصَّلاهُ و البِرُّ و الجَهادِ
همانا، محبوب ترین اعمال در نزد خداوند: نماز، نیکی کردن و جهاد در راه خداست.
وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۲۷
20. صَلاهُ الرَّجُلِ تَطَوُعاً حَیثُ لایَراهُ النّاس تَعدِلُ
صَلاتُهُ عَلی أعیُنِ النّاسِ خَمساً و عَشرِین
نماز مرد که داوطلبانه و مستحبی درجایی که مردم او را
نبینند به جا آورد، برابر بیست و پنج نماز است که در برابرچشم مردم انجام دهد.
نهج الفصاحه ص ۳۹۱
21. بِالصَّلاهِ یَبلُغُ العَبد إلَی الدَّرَجَهِ العُلیاءِ
لأنَّ الصَّلاهَ تَسبِیحٌ و تَهلِیلٌ و تَحمِیدٌ و تَکبِیرٌ و تَمجِیدٌ و تَقدِیسٌ
و قُولٌ و دَعوهٌ
به وسیله نماز بنده به درجه عالی و مقام والا می رسد، زیرا
نماز تسبیح و تهلیل و تحمید وتکبیر و تمجید و تقدیس الهی است ، نماز قول حق و دعوت
به سوی حق می باشد.
بحار الانوار، ج ۸۲ ص ۲۳۲ جامع احادیث الشیعه، ج۴، ص ۲۲
22. نَومٌ عَلَی عِلمٍ خَیرٌ مِن صَلاهٍ عَلَی جَهلٍ
خواب باعلم بهتر از نماز با جهل است.
نهج الفصاحه، ص ۶۳۳
23. الصَّلاهُ أُنس فِی قَبرِه و فَراشٌ تَحتَ جَنبِه و جَوابٌ
لِمُنکَرٍ و نَکِیر
نماز مونس (نمازگزار) در قبر، فرش نیکو در زیرش، و پاسخ
نمازگزار برای نکیر و منکر می باشد.
بحار الانوار، ج ۸۲ ص ۲۳۲
24. الصَّلاهُ زَادَ لِلمُؤمِنِ مِنَ الدُّنیا إلَی الأخِره
نماز زاد و توشه مؤمن در دنیا برای آخرت می باشد.
بحار الانوار، ج۸۲ ص ۲۳۲
۲۵٫ الصَّلاهُ إجابةٌ لِلدُّعاءِ و قَبُولٌ
لِلأعمَال
نمازموجب اجابت دعا و قبولی اعمال است.
بحار الانوار، ج ۸۲ ص ۱
26. الصَّلاهُ سلاحٌ عَلَی الکَافر
نماز سلاح مؤمن علیه کافراست.
بحار الانوار، ج ,۸۲ ص ۵۶و ۲۳۱
۲۷٫ مَثَلُ الصَّلاهُ الخَمسِ کَمِثلِ نَهرٍ
جارٍ، عذب عَلی بَابِ أحدُکُم یَغتَسِلُ فِیه کُلَّ یَومٍ خَمسَ مَرّاتٍ فَما
یَبقَی ذالِک مِنَ الدَّنَس
نمازهای پنج گانه به نهر جاری گوارایی می مانند که بر در
خانه هایتان روان است وهر روز پنج بار خود را در زلال آن شست و شو می دهید، و دیگر
هیچ پلیدی باقی نمی ماند.
کنز العمال، ج ۷، ص ۲۹۱ حدیث ۱۸۹۳۱
۲۸٫ الصَّلاهُ تَسوَدُّ وَجه الشَّیطان
نماز چهره شیطان را سیاه می کند.
نهج الفصاحه، ص ۳۹۶
۲۹٫ لاصَلوهَ لِمَن لایُطِعِ الصَّلاه، و طَاعَهُ
الصَّلاهُ أن تَنهَی عَنِ الفَحشاء و المُنکر
کسی که مطیع نماز نباشد، نمازش کامل نیست و اطاعت از نماز همان دوری از فحشاء و
منکر است.
بحار الانوار، ج۸۲ ص ۱۹۸
۳۰٫ قَال الله تَعالَی: إفتَرضتَ عَلَی أُمَّتِکَ
خَمسَ صَلواتٍ و عَهدتُ عِندِی عَهداً إنَّهُ مَن حَافَظَ عَلیهِنَّ لِوَقتِهِنَّ
أدخَلتَه الجَنَّهَ و مَن لَم یُحافِظ عَلیهِنَّ فَلا عَهدَ لَهُ عِندِی
خداوند متعال فرمود: نمازهای پنج گانه را بر امت توواجب
کردم و با خود پیمان بستم که هر کس مراقب آن نمازها و وقت آنها باشد، او را به
بهشت داخل نمایم، و کسی که مراقب آنها نباشد، من تعهدی نسبت به او ندارم.
کنز العمال، ج ۷، ص۲۷۹ حدیث ۱۸۸۷۲
۳۱٫ یَا أباذر! مَادُمتَ فِی الصَّلاهِ فِإنَّکَ
تَقرَعُ بَابُ المُلکِ الجَبَّار و مَن یَکثُر قَرعَ بابِ المُلک فَإنَّه یَفتَح
لَه
ای ابوذر! تاهنگامی که در نماز هستی درب خانه ملک جبار را می کوبی ، و هر کس درب
خانه ملک را بسیار بکوبد، به رویش باز می شود.
بحار الانوار، ج ,۷۷ ص۸۰ میزان الحکمة، ج ۵، ص ۳۷۷
۳۲٫ لایَزالُ الشَّیطان یَرعَبُ مِن بَنِی آدَمَ
حَافَظ عَلَی الصَّلَواتِ الخَمسِ فَإذا ضَیَّعَهُنَّ تَجرَءُ عَلَیه و أوقَعَهُ
فِی العَظائِم
تا وقتی که فرزندان آدم، نمازش را به دقت و با شرایط و آداب می خواند، شیطان
پیوسته از او در وحشت و هراس است؛ پس اگر نماز را ضایع نموده (و در وقت مقرر آن به
جا نیاورد)، شیطان بر او چیره می شود و او را در گناهان کبیره انداخته و وی را
گرفتار می کند.
بحار الانوار، ج۸۲ ص ۲۰۲
۳۳٫ لَوکَانَ عَلی بَابِ دارِ أحَدُکُم نَهرُ و
اغتَسَلَ فِی کُلِّ یَومٍ مِنهُ خَمسَ مَرّات أکَانَ یَبقی فِی جَسَدهِ مِن
الدّرنِ شَیءٌ؟ قُلتُ: لا. قَالَ: فَإنَّ مِثلَ الصَّلاةِ کَمِثلِ النَّهر
الجَارِی کُلَّما صَلّی صَلاة کَفَرَت مَا بَینَهُما مِنَ الذُّنُوبِ
اگر در کنار خانه شما نهری باشد و در روز پنج نوبت خود را در آن شست و شو دهید،
آیا در بدن شما چیزی از آلودگی ها می ماند؟ هرگز! (انسان از آلودگی پاک می شود)
نماز نیز مثل نهر جاری و روانی است که هرگاه بر پا می شود گناهان را می شوید و از
بین می برد.
وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۷
۳۴٫ قُم فَصَلِّ فإنَّ فِی الصَّلاهِ شِفاء
بر خیز و نماز به جا آور! پس همانا در نماز شفا است.
جامع احادیث الشیعه، ج ۴، ص ۲۸
۳۵٫ الصَّلاة کَفّارَةُ الخَطایا ثُمَّ قَرَأَ:
" إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ"
نماز کفاره گناهان می باشد. سپس آن حضرت این آیه را خواند
که :"حسنات سیئات را از بین می برد".
تفسیر ابوالفتوح رازی، ج ۱، ص ۲۴۸
۳۶٫ نَوِّرُوا مَنازِلَکُم بِالصَّلاة و قَرائَةِ
القُران
به خانه هایتان با خواندن نماز، و قرائت قرآن، نورانیت ببخشید.
کنز العمال، ج ۱۵، ص ۳۹۲، حدیث ۴۱۵۱۸
37. مَا مِن صَلاةٍ یحضََر وَقتَها إلّا نَادی مَلَکٌ بَینَ
یَدَیِ النّاسِ: أیُّها النّاس! قُومُوا إلی نِیرانِکُم الَّتِی أوقَدتُمُوها عَلی
ظُهُورِکُم فَاطفَئُوها بِصَلاتِکُم
هیچ نمازی نیست مگر این که چون وقت آن فرا می رسد فرشته ای درپیش روی مردمان ندا
می کند: ای مردم! برخیزید به سوی آتشی که بر پشت خودافروخته اید، تا آن را با نماز
خویش خاموش کنید.
محجة البیضاء، ج ۱، ص ۳۳۹
38. إنَّ الصَّلاة تَأتِی إلَی المَیِّتِ فِی قَبرِه بِصُورَةِ
شَخصٍ أنوَرِ اللَّونِ یُونِسُه فِی قَبرِه و یَدفَع عَنهُ أهوالَ البَرزَخ
نماز به صورت انسانی سفید چهره وارد قبر میت شده و با او انس می گیرد و وحشتهای
برزخ را از اوبرطرف می کند.
لآلی الاخبار، ج ۴، ص ۱، الحکم الزاهره، ص ۲۸۳
۳۹٫ إذا أقامَ العَبدُ المُؤمِن فِی صَلاتِه
نَظَرَالله – عزَّ و جلّ – إلَیه
وقتی بنده مؤمن به نماز می ایستد، خداوند سبحان به او نظر می کند.
وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۲۱
۴۰٫ کَانَ رسُول الله (صلی الله علیه و اله) یَمسَحُ
مَناکِبَنا فِی الصَّلاة و یَقُول: إستَوُوا و لاتَختَلِفُوا فَتَختَلِفَ
قُلُوبُکم
رسول خدا (صلی الله علیه و اله) شانه های نمازگزاران را در نماز جماعت می گرفت و
منظم می کرد، و می فرمود: مساوی و منظم باشید، نامنظم و جدا از هم نباشید که قلب
های شما از یکدیگر جدا می شود.
جامع احادیث الشیعه، ج ۶ ، ص