از آنجا که خداوند وجودی نامحدود و نامتناهی و پیراسته از هر گونه نقص و نیاز است احتیاجی به پرستش ما ندارد پس پرستش و عبادت او فی الواقع وسیله تکامل و سعادت ماست و دستور او به عبادت، یک نوع لطف و مرحمت و راهنمائی خواهد بود که ما را به کمال شایسته برساند و کلاً عبادت و خصوصاً نماز دارای یک سلسله آثار گرانبهای فردی و اجتماعی است زیرا اولاً حس تقدیر و شکر گزاری را در انسان زنده می کند، قدر دانی از مقامی که نعمتهای زیادی در اختیار او نهاده و با این سپاس گزاری، فرد، حق شناسی خود را در برابر آفریدگار خود که این همه نعمتهای گرانبها در اختیار او گذاشته اعلام می دارد و ثانیاً نماز و عبادت مایه تکامل روحی انسان است چون در نماز ما خود را با کمال مطلق مرتبط ساخته و از او کمک می خواهیم که شایستگی و لیاقت سخن گفتن با خود را به ما بدهد.
نماز، جلسه عاشق با معشوق است.
نماز، روح انضباط را در انسان تقویت می کند، چرا که هر روزه، و آن هم در اوقات معینی باید اقامه گردد. کلام آخر اینکه دانشمندان و روانشناسان به این نتیجه رسیده اند که بسیاری از امراض و بیماریهای جسمی انسانها بر اثر اضطراب روحی و نداشتن آرامش و اطمینان روحی و فکری است، و همچنین افراد متدین و با ایمان به خاطر اینکه خود را متصل به قدرتی مافوق طبیعت، و مرتبط با نیروی عظیم الهی کرده اند، نسبت به افراد دیگر عمر طولانی تری داشته و زودتر بر بیماریهای جسمی خود غلبه می کنند.
جوانان عزیز اگر می خواهید عاقبت بخیر شوید نماز بخوانید و کاری نداشته باشید که فلانی که مثلا بظاهر مومن است و نماز میخواند فلا کار زشت را انجام میدهد و یا بمردم ظلم می کند . این موارد را بپای خدا و اسلام و دین و مومن نگذارید . این را دوستانه و برادرانه بشما گفتم.انشاالله که خداوند به همه ما توفیق دهد .
با احترام - مدیر وبلاگ علی صابری